ikasleak

Karrajuak urtebete (III-blogak)

Novas Tecnoloxías e profesorado-n ikasblogen inguruko hausnarketatxoa egin dute. Karrajua blog modura zabaldu zen blogger-en eta hasierako asmoen artean teknologiaren bidez euskaltegien mundu honetan gure arteko komunikazioa eta gardentasuna sustatzea zen. Zer gertatu da duela urtebetetik hona euskaltegiblogen munduan? Artikulu horretan 4 ataleko sailkapena egin dute, eta baliagarria iruditu zait:

1. Garapen profesionalari begirako blogak. Irakasle edo profesionalen blogak, han diote, eta erabat ados nago, ezagutza zabaltzeko eta informazioa elkartrukatzeko bide baliotsua dela. Zer daukagu? Hiruzpalau blog: Plisti-plasta, Zertzeladak eta Karrajua bera. Ez dut gehiago ezagutzen geure arloan kategoria honetan argi sartzeko modukorik. Hala ere, urte honetan kategoria honetakoek publikazio erritmoa eta erregulartasuna hobetoen mantendu dutenak dira. Gure artean harremana eta saretxua eratu da tontamentean gainera. Lastima sektore honetan kontatzeko gauza interesgarriak (guk bainoago ziurrenik) dauzkaten hainbat ere ez animatzea. Pentsatzen dut gauzak publikatzeko orduan oraindik klitxeak eta konplexuak dabiltzala gurean: ondo-ondo mamitutako eta hornitutako gauzak baino ezin direla publikatu, norberak uste/egiten duena agerian jartzeko beldurra, erakunde desberdinen arteko komunikazio zaila eta sekretismoa, mesfidantza azken baten. Gureak irakurrita batzuek igual publikatze hutsagatik jainkotu egingo gaituzte (horiek intelektualak!) eta beste batzuek "Zelan ausartzen dira horrelakoak publikoan esatera?" pentsatuko dute. Ez bata, ez bestea, seguruenik kontu bakarra konpartitzeko eta komunikatzeko gogoa baino ez da, ez pontifikatu, ez inor engainatu barik, kortse akademizistatik-formaletatik honago elkarrizketa birtual jarraian.
2. Euskaltegi edo ikasguen blogak. Webgune klasiko baten ordezkoak izan daitezke hauek. Esango nuke gurean arrakasta gutxien izan dutenak direla. Kasu pare bat eta biak AEKtik etorrita. Garraldako AEKren Izena duen oro (aspaldian eguneratu gabe), eta Garazi-Baigorriko AEKrena (duela hilabete inguru sortua). Kasu hauetan funtzioen nahastetxua egon dela uste dut: ikasleekiko harremana, publizitatea, erakundea/euskaltegiaren berri-iturria,... webgune klasikoaren funtzioarekin nahastu, eta horrelako bat mantentzeko beste eduki, informazio, animo, baliabideak eta teknika edukiko dugun kalkulu txarra. Bestalde, blog kontzeptuaren inguruan dabilen nahaste horretan bertan, ez dezagun ahaztu blogen kategorian sartzen ez diren erakunde batzuen webguneek blog baten modura publikatzen dituztela albisteak, adibidez: AEK, Ilazki, Udal Euskaltegiak, SUE,.. Ikasbil bera akaso. Weblog edo blog kontzeptua sortu zenean albisteak kronologikoki berrienetik zaharrenera ordenatzen dituzten guneei aplikatzen zitzaien.
3. Irakasleek ikasleei begira atontzen dituzten blogak. Hemen duela urtebete inguru halako eklosioa gertatu zen, autoikaskuntzaren inguruan gehien bat, baina baita komunikazioa eta praktika errazteko ere. Blog interesgarriak sortu ziren:  Zibergela, Barakaldoko Egalariak, Xabiren bloga, bErBeT@n. Baina uda buelta honetan ez ditut arrankatzen ikusi. Motorra berotzen? Desilusioa? Nekea? Helbidea aldatu? Ahaztu?... Lan politak egin dira eta norberak gustura ikusiko lituzke berriro martxan.
4. Ikasleen blogak. Gutxi ikusi dira. Badira bloga egiten duten ikasleak -aipamen berezia Usaiarentzat, Karrajuko lehenengo irakurlea- baina ikasle-blogak gutxi. Aipagarriena Itsaspepinoak duda barik, ibili badabiltza behintzat. Ez da erraza izango hala ere euskaltegi bateko ikasleak euskara ikastearen ingurumarian blogeatzen jartzea.

Urte honetan euskaltegi-blog hitz konposatuaren bilakaera norberaren talaiatik. Ondorio modura: 1) Bloga etxeko abereen modukoa dela, asko eman dezake baina jaten emateko moduan egon behar da. 2) Inor endredatu aurretik hobeto norberagandik hasi. 3) Blogen hizkera eta protokoloa ez dira tabernako txikiteoarenak, baina Akademia gorenaren irekitze-ekitaldiarena ere ez.

Lehengo egunean Santutxuko lankide batzuk topatu nituen HABEk antolatu duen ikastaroko "debereak" egiten (irakasle, Moodle-ekin fidatzen ez bazara, ni lekuko). Gogotsu topatu ere. Hemen kontatutakoak gogoan daukazuena hobeto plantzeatzeko balio badizue ondo, bestela esan (iruzkinen ikasgaira heldu zarete?;-)). Neu behintzat, gustura nabil blogeatzen, gero eta gehiago (gehiegi igual).

Ingelesa eta beste

Francisco Muñozen blogaren bidez artikulu hau topatu dut: ¿Por que los españoles no aprendemos a hablar ingles?. Meneame-n ere zabaldu da eztabaida. Hasiera baten gurearekin loturarik ez daukala pentsatu daiteke, baina azken baten Iberiar penintsulako biztanle askok ama-hizkuntza ez dauzkatenak ikasteko dauzkaten arazoez ari dira. Hegoaldean behintzat ez nuke esango hor esan direnetatik oso urrun gaudenik, gaztelania ama-hizkuntza daukagunnok behintzat. Betiko topiko-astakeria batzuk kenduta, aipatu/antzeman diren jarrera batzuk behintzat ezagunak egin zaizkit: hitz egiteko eta praktikazeko lotsa, beharrik gabe ezin ikasia, hizkuntza zaila izatearen ustea, pertsonaia publikoen eredu txarra, .... Egun baten ingeles irakasleak eta euskara irakasleok batuta antzerako pasadizoak aterako genituzkeela uste dut.

Albotik baino ez bada ere, beste gogoeta bat etorri zait hau irakurrita. Euskara bertoko hizkuntza dela etengabe aldarrikatzen dugu, geurea, hemengoa. Diskurtso maila afektiboan batez ere horrela zabaltzen dugu. Baina, maila teknikoan, hau da, klase-jarduera antolatzean, hurbiltasun tratamendu hori ematen diogu? Ikasleak askotan ez ote dauka ingelesa bezain urruneko hizkuntza ikasten duen sentsazioa? Geuk ere neurri baten ez dugu sarri errealitate hurbiletik urruntzen?

Lau kasurekin saiatuko naiz esan dudana ilustratzen:

• Lehenengoa ez dut esango konstatazioa denik, baina azkenotan kasu batzuk ikusi ditut. Gaztelania ez beste ama-hizkuntza daukaten eta euren herritik duela hamar urtetik behera etorritako batzuk ezagutu ditut (alemaniarrak, ingelesak, poloniarrak,...) euskara ikasi eta, hala iruditu zait niri behintzat, hemengoek baino zailtasun haindiagorik izan ez dutenak. Badakit hau ez dela berez esanguratsua eta ondorioak ateratzeko iturri sendoa, baina ilustratiboa da.
• Iñaki Gaminde hizkuntzalariari entzunda beste bat. Bilboko gaztelanian "zarama" hitza ezaguna izan da, edade batetik aurrerako bilbotar askok behintzat "zarama" eta "zaramero" hitzak ezagutu dituzte. Baina Bilboko euskaltegietan askotan "zakarrontzia" eta "zaborrontzia" berbak zabaldu dira "zarama"ren kaltean. Anekdota baino ez dirudi, oso kasu zehatza eta beharbada apur bat estututa ekarri dut. Nik jarrera baten ispilua dela susmatzen dut hala ere. Euskara sarritan mitologia afektibo baten kokatzen dugu, baina errealitatean suertatzen zaizkigun agerraldien aurrean ez dugu jakiten didaktikoki zelan jokatu.
• Niri aste honetan gertatutakoa. Irakasle pare batekin ikasleak bistan eta eskuan daukagun zerbait zelan egiten den azaltzeko gaiak eta gauzak topatzen. Mila ideia: argazki baten dagoena azaldu, arraultza zelan frijitzen den, .... kasu gehienak errealitatean berton erakusteko antzerkia edo egoera fortzatzea eskatzen dutenak, ikasleari zer eginean sartzeko oztopoak ekarriko dizkiotenak. Ahoz gora pentsatzen gabiltzala, mahai gainean mugikorrak dauzkagu... Ez du ba jendeak mugikorrean gauzak zelan egiten diren azaltzen aparatua eskuan darabiltela besteak entzun eta ikus dezan? Errezeloa eman digu aukera honek. Arruntegia. Tontakeria dela pentsatuko dute. Ez dugu materialik prestatu behar,... Euskara fikzioa egiteko baino ez dugu erabiliko akaso? Ala errealitatera ekartzeko geuk ere arazoak dauzkagu?
• Azkena neuk barik, Plisti-plastak azaldu du azken artikuluan. Bota duen galderak tak! egin duela uste dut. Dinosaurioa zelan egiten den ikusten duten umeak zertan dabiltza? Dinosaurioa egiten? Ingelesa ikasten? Gramatika lantzen? Seguruena, hizkuntzaren bidez zerbait ikasten. Hizkuntza hori zein da? Errealitatera ekartzen duguna.

Ez dakit beste inork inoiz honetaz pentsatu duen. HABEren formazio bideoen bildumako ale baten antzeko kontu bat plazaratzen entzun nion Ernesto Matin Perisi aspaldi. Martzianoen hizkuntaz ziharduen hark.

Ikusten duzuenez momentuko gogoeta izan da, gauza bat ikusita gogora etortzen diren hariekin osatuta, ez dogmarako sententzia inola ere. Pentsatzen eta komentatzen hasteko atxakia besterik ez.

Partizipazioa

Alvaro Gregorik on-line komunitate eta jardueretako partizipazioaz gomendio batzuk ematen ditu Jakob Nielsenen iradokizunetan oinarrituta.

Partizipazioa fetitxe-berba izaten da gurean. Metodologia partizipatiboa, klase partizipatiboak,... Ikasle baten ebaluazioa egiteko orduan ere "oso parte-hartzailea da" edo "ez du parte hartzen" bezalakoak sarri entzuten dira, ebaluazio irizpideen artean daukagu nonbait, esplizitatuta egoten ez den arren.

Nielsen eta Gregorik ingurune birtualetarako aholkuak eskaintzen dituzte, haiek irakurrita bestelako inguruneetara (talde presentizalak jakina) ondorioak ateratzea ez zait zaila iruditzen: Partizipazioa erraztu, parte hartzeko ahalegina murriztu, kalitatezko parte hartzea sustatu, parte hartzea saritu...

Kontua harago eroango nuke hala ere. Igual galdera politikoki-ez-zuzenak izango dira, edo lerdoak besterik gabe, baina botatzeko dauzkat aspalditik:

• Zer da partizipazioa? Zeri deitzen diogu parte-hartzea? Denok publikoan hitz egin/idazteari? Entzutea/irakurtzea/pentsatzea/prozesatzea/ondorioak ateratzea ere ez da parte-hartzea?
  
• Zer parte-hartze maila nahi izaten dugu? Gure atariko batzarretan egundoko partizipazioa dago, baina ez dago ezer argitzeko modurik izaten. Parte-hartzaile aktiboa eta fagozitatzaile paperaren artean zein da muga?
  
• Zertako nahi dugu parte-hartze maila hori? 20 laguneko taldean adibidez 20 ikuspuntuak hain desberdinak izango dira?
  
• Nahi genukeen partizipazio maila kudeatzeko prest(atuta) gaude? Oilategia gobernatzeko alegia. Mintza-praktikaz ari bagara adibidez (hitz egin behar da), Willis-ek apuntatzen zuen modura ez da eraginkorragoa talde txikiagoak egitea?
  
• Parte hartzen ez duenak balorazio baxuagoa merezi du horregatik? Gutxien ikasi duena da ala?

Karrajuko estatistikak ikusita, hemen mezuak eta iruzkinak idazten ditugun laupabost lagunok baino parte-hartzaile gehiago daudela pentsatzen dut orain adibidez. Errejistratuta egon ez arren. Zer esana edukiko dute batzuek, baina igual ez diegu txandarik ematen jakin.

Konexioak eta kontaktuak

Lehengo mezu baten Technorati blogosferan gure intereseko kontuetan kuxkuxeatzeko zelan erabili daitekeen eta zer topatu genuen kontatu nuen. Bitxikeria zen, baina ikasle batzuen esperientziak ezagutzeko modua topatu genituen berton. Haien artean Donostian bizi den ingeles hiztun batena. Gaur neska hura Luistxo Fernandezen blogean agertu zaigu berriro. Wheylona ezizena darabil eta euskarari bueltak ematen jarraitzen du antza. Haren blogari bisita egin baino ez dago.

Neska euskarari erreparatzen dabil, aurkitzen duena aztertzen, praktikatzen eta blogean komentatzen. Luistxoren laguna egin dela dirudi eta berau euskararekin laguntzen dabilkio, ergatiboari buruzko azalpen eta guzti. Blogen arteko lotura antzeko zerbait dabil martxan. Luistxok, bestalde, harentzako mintzalagunaren eskean bota du mezua euskarazko blogean. Neskak ingeles irakaslea dela eta halako hizkuntz-trukea ere proposatu du.

Honek guztiak konektibismoaren inguruko psikolastoarekin konexiorik ote dauka?

Ez dakit ba,... bitartean baten batek neskari ikasten lagundu ahal badio, konektatu hona.

Bide batez, artikulu hartan aipatu genuen beste batek euskaltegi atala zabaldu du bere blogean

Mintzalaguna komunitatea, euskaraz internetean

Mintzalaguna komunitatea, euskaraz internetean - Mezu honen bidez , MINTZALAGUNA komunitatera, Euskosareko Euskara lagunen komunitea, ongietorria eman nahi nizueke! [Sustatu]

Sustatun iragarri dute oraintxe. Nik dakidala, lehenengo mintzalagun birtuala. Euskosaren dago kokatuta eta Brasilen bizi den batek moderatzen du. Asmoa halako kafe birtuala eskaintzea da. 36 kide dauka. Errejistratzen saiatu naiz baina ez dit baieztapen e-posta bidali oraindino. Zerbait gehiago dakidanean hemen jarriko dut.

Hemen dago esteka, probatu nahi baduzue:

http://www.euskosare.org/komunitateak/mintzalagunak  

Ikasleentzako diru-laguntza

Irailaren 5ean euskara ikasleei mailako probak gainditzeagatik emango zaizkien diru-laguntzen berri eman zen. HABEren webgune berrian daude xehetasunak.

Emango diren gehienezko kopuruak hauek dira:

• a) HABEk deitutako 1. maila: 600 euro
• b) HABEk deitutako 2. maila: 400 euro
• c) EGAko deialdi itxiak: 400 euro
• d) HABEk deitutako 4. maila: 400 euro

Ikasle batek normalean maila bakoitza gainditzeko behar duen denbora ezagututa kontuak ez dira berdin irteten. 1. maila gainditzeagatik adibidez 600 euro (gehienez beti ere), kontuan izanda 1 maila horretara heltzeko ikasle gehienek bizpahiru urte egin dutela euskaltegian, eta ikasturte bateko matrikula prezioa zein den ikusita (500 eurotik gorakoa euskaltegi askotan), askok ordaindutakoaren erdia baino apur bat gehiago baino ez lukete berreskuratuko.

Goi mailetan ordea matrikularen %100 berreskuratu daiteke erraz, 4. mailako ikastaroak egin dituztenek adibidez. Ikastaro horiek laburragoak izanda matrikula prezioa diru-laguntzaren parean geratzen da sarritan.

Honi gehitzen badizkiogu udalen eta bestelako erakunde publikoen laguntza-politikak eta euskaltegi publiko eta homologatuen tarifak, euskara ikasi nahi duenak erraz asko pentsa dezake legerik gabeko azoka baten sartu dela.

Ezagun batzuen kasua adibidez. Bata enpresa pribatu bateko langilea, soldata proletarioarekin. Aurten euskaltegiak 600 euro inguru kenduko dizkio. Bigarrena funtzionaria, besteak baino 1.000 euro gehiago hilean, euskaltegia debalde eta liberatuta egon da, orain gainera ikastaroak ordaintzen dizkiote. Hirugarrena, langabezian egon da, euskaltegia ordaintzeko laguntza lortu zuen (ondo kostata). Total, hilabetea egin, lanerako deitu, euskaltegira ezin eta galdu. Eta hirurak hor dabiltzala laugarren bat - Gure auzoan Udalak euskara ikasteko klaseak 50 eurotan ipini ditu urte guztian.

Ez dut gehiago entzun, niganantza kontuok argitzen etorri orduko hobe alde egin. Ergatiboarena ulertarazteko gauza izan ninteke, baina hau 5. mailakoa da.

Argaren bazterrak

Iruñerrian ibili gara gaur. I mintza-eguna. Kronika baterako apunteak (baten batek egin nahi badu edo).

Santutxu, goizeko 9.30ak: Briñas eskolaren aurreko bus geltokian. Mahatserriko berbalagun kuadrila, 120tik 30 inguru Iruñerako plananarekin. Ni, lo. Joño! Santxutxuko Joseba Basterra euskaltzale beteranoa han. Gorbeiako Karmeloko aterpearena Bertonen irakurri dudala eta kontua nondik nora dabilen galdetu, hura esplikatzen hasi, autobusa etorri, elkarren ondoan jezarri eta ia Iruñera arte Gorbeiako kontuak gora eta behera. Askok ez duzue ulertuko, baina balio sinboliko-emozional-nostalgiko handia dauka aterpe horrek Santutxutar askorentzat. Berri pozgarriak, aterpea konpontzeko asmoa daukatela, Mendi taldeak hartu duela,... (Honeek Bertonekoak albistea interneten eskegitzen dutenean link-a jarriko dut. Listo! HO betiko efizientea eta hemen dago albistea. Batzuek kontrakoa zabaldu nahi duten arren, Bertoneko langileak profesional-profesionalak)

11.30. Iruñea. Autobusetik jaitsi eta Gaztelu enparantzara. Josebarekin berbetan ez naiz konturatu ere egin autobusean nortzuk ibili diren. Orduan hasi naiz kargutzen: Santutxuko AEK-ko eta Asapalako lankideak eta nire berbalagunak, Uribe Kostako (Getxo eta Erandio) berbalagunak eta Udal euskaltegietako irakasle ezagunak. Kaixo, ezagutu bez! zeu be bai hamen, joño! Aurpegi ezagunak ere hasi dira agertzen: AEK-ko jendea, Topagunekoak,...

11.30 + ez dakit zenbat minutu. Cafe Iruña. Mahatsorrion koadrilatxu bat hasi bitartean zeozer hartzen joan gara. Eta zeozer hartu bitartean hasi egin da. Konturatu orduko berandu. Non dabiltza besteak? Iruñeko parte zaharrean bila sartu. Estafeta kalean kuadrila handia. Soinularia eta kantariak. Iruñea kantari esan digute. Denok han gaudelakoan entzun eta itxaron. Jendea bertokoak eta kanpokook osatutako koadrilari begira. Gustura. EAEkook Nafarroan euskaltasuna adierazten duen zerbaiten inguruan baten batek astakeriaren bat botako duen ustea dugula konturatu naiz. Nafarroatik datozenak hain beltzak etortzen zaizkigu ze,... Zapatu eguerdiko lasaitasuna, giriak kuriositatez begira, bertokoak kantuak eta kantakera gozatuz.... Hau ez da pintatu dugun infernua inondik ere.

13.00ak edo. Antolatzaileetako bat gure bila. Galduta zabiltzate, besteak aurretik dabiltza. Goazen ba aurrera! Nabarrerian gora, harresia,... eta Argako bazterra. Besteak aurretik dabiltza, eta erreka bazterretik aurrera segitu behar dugu "bermuta" ematen den lekuraino. Goazen. Ttipi-ttapa,...60 lagun inguruko koadrila, Bilbo inguruko autobusekoak gehienak, Argan gora. Esaten nian Julian, hemen ez gaozak danak!

Argako bazterra, txopoak, gurearen kontrako norabidean korrikalariak, Santiagorako erromesak, paseanteak,... gu, aurrerantza, paseoan, eguzkitatik, gerizpe gutxi. Paseokide ezezagunen berriketei adi,... ea nongoak-zer diren (euskaldun berriak, zaharrak, nafarrak, gipuzkoarrak, bizkaitarrak, 1b maila, 2 maila,...) Badakizue deformazio profesional eta diletante guztiak.

Andre bi, mintzalagun bikotea duda barik, naparrak, iruindarrak. Ibilbidearen ingurukoak deskribatzen, kontatzen, gogoratzen,.. haien ondoan nabil, entzuten,... hona txikitan etortzen ginen bainatzera, hemen "saldarriak" zeuden, hemengo baratzak! haiek piperrak eta tomateak!...han ez dakit zer klub,.. Aitu! Luxuzko gidariak topatu ditut! Entzun, esaten dutenari kasu egin eta begiratu, azkenean haiekin berbetan hasi,... eta Argako bazterrak gehiago ezagutu, eta Iruñea, eta iruindarrak...eta berbalagun berriekin paseoan,... Santutxukoak aurretik galduta daborduko. Eta eguzkitan, Argako bazterretik, txiri-txiri aurrera, andreoi entzuten eta berbetan,... A ze zortea eduki dudana 20 minutuan! Bidaiaririk porrokatuenak gura lukeena.

Halako baten, joño! Hemen dago koadrila guztia! Bermuta. Hurreratu eta ezagun gehiago. Ene! Zeu ere bai hemen? Zelaaaaan? Aitu hor nor dagoen! Urlia ez duzue ikusi? Hau da bermuta? Martinirik ez dago berriz! Birra bat, hartu pistaxoak,... Eguzkitan ondo gaude,.. Derrepentean, e! zugatik galdetzen dabil neska bat hemen,... Hori aurpegi hori, ezaguna... Nondik? Aibalaletxeeee! Usaia-Elena da bata! Kemajaaa! Gernikakoekin etorri da. Mini blog&beers-a eduki dugu salto baten. San Miguela eskuan eta... zelan zabiltza? Zelan bloga? EGA?....

Megafoniatik abisua,.. ez dut ostiripe ulertu baina aurrerantza doaz denak Argako bazterrean gora. 150 lagun omen. Eta denak berbetan,... Historiako mintzalagun simultaneo handiena izan behar da hau. Santutxuko berbalagunekin eta euren klasekideekin sinsorgadak esaten eta  gure berbalagun taldearen misterioa argitu guran goaz aurrera, eguzkitatik.

Burlatako etxeak ezkerrean. Ibilbidea zibiliziotik kanpo dabil. Ez tabernarik (ostras! tabakoa galdu dut!), ez komunik,.. Paz de Ziganda Ikastolara heldu gara akabuan. Ene! Elegantea ikastola! Barrura? Tabakoa erosi behar dut. Taberna topatzen noa, zurekin noa, gordeiguzue lekua... Non gaude? Atarrabian ala Burlatan? Aitu erretratoei, Indurain, Indurain, Indurain,... Non egongo gara ba? Atera beste buelta bat. Las Campanas, bai. Eguzkitan ondo e!

Mobila. Nun zaze? Kamiñoan gaoz, ontxe gaoz han. Tragua amaitu, joan, jezarri. Joño! Lasartekoak. Joño! Edorta, AEK-ko mintzapraktikarako arduradun nagusia. Zelan? Zer moduz? Aupa! Ardoa? Preguntau bez! Hiru platerrak jan. Erre daiteke? Ez. Kanpora. Zu nongoa zara? Autobusez etorri zarete? Hurrengoa Ordizian egingo dugu. Sua? Donostia bai. Donostia ez. Getxo bai, Getxo ez,...Barrura. Musika, kantuak,...Euskaldunok kantu alairik ez daukagu ala? Durungon bazkaldute dagoen lekuan,...dantzan, kadenetak, kantuak....

Kanpora berriro, jubilatu pare bat inguruan une baten: Joseba Basterra eta Joxemari Muxika. Han aititezebolleta bien batallitak. Eta gustura entzun gainera! "Izan zirelako gara (izan dira, dira, eta urte askoan izan daitezela!)..." etorri zait gogora. Josebak "hunkituta nago", Joxemarik "hona etorri beharra zegoen"... Enfin, une emozionala, Atxa patxaranak patrozinatuta.

Komunera noa. Oskar antolatzailea-arduraduna bidean. "Erantzun ona", gustura dabil mutila. Denak ere bai. Koordinatzaile batzuk (gure Oihana barne) berbetan eta dantzan. Barnetegietako eta euskaltegiko afarietako euforia ikutua antzeman dut. Irribarre jenerala.

Joateko ordua da bata! Kanpora, eguzkitan ondo. Autobusera. Bilborantza. Santutxu. Jaitsi. Zer? Pote batzuk? Nosajodido! Dozena bat lagun berbetan (edo dozena bat berbalagun?) txikiteoan,.... Santutxun zapatuko gau-giroan bultoa egiten, erretiratu gura baina ezin. Eguzkia aspaldian joan da.

Laburbiduz: Arga, gidari natiboak (besarkada bat biei, izena galdetzea ahaztu zitzaidan baina!), Usaia-Elena (musu bat neska, azkenean agur esan barik joan naiz), mintzalagun simultaneoa, beteranoak/ek hunkituta, eta aftersuna apuntapalan.

Technorati euskaltegi

Ikasleen blog pare baten berri eman dut aurreko post-ean. Orain arte ez dira ezagunak izan eta biak technorati-ren bidez topatu ditut. Technorati-n izena emanez gero aukera ematen dizu blogetan bilaketa pertsonalizatuak egiteko eta agertzen diren berriak jarraitzeko. Hiru bilaketa jarri ditut neure kontuan: euskaltegi, euskaltegia eta euskaltegiak. Izena emandakooi Technorati-k aukera ematen digu bilaketa hauek rss-ren bidez jarraitzeko eta zerbait berria agertzen denean, da! gure agregadorean agertzen da. Hiruretara harpidetu dut karrajua eta berton agertuko dira hiru hitz hauetariko bat aipatzen duten post-ak.

Bilaketetan kuxkuxeatzen hasi naiz, euskaltegi hitzarenean gehien bat. Eta aipu bitxiak aurkitu ditut blogetan euskaltegien inguruan, gaztelaniaz, eta ingelesez ere bai. Hemen ale batzuk:

Hemen ikasle batek maila gainditzeko azterketez zer pentsatzen duen.

...Esta misma mañana he tenido otro examen; sí, un sábado examen. Pero no era del instituto! sino del Euskaltegi. Estaba chupado! XD solo espero que el idazlan (redacción) no estuviera muy mal, que es lo que más miedo puede darme. Si apruebo esto y la segunda parte (ahozko/oral) me dan un título que no vale para nada jaja pero bueno, me devuelven parte de la matrícula del euskaltegi! (http://diokhan-ga.livejournal.com/662.html)

Ingeles hiztuna euskara ikasteko lehenengo pausoak ematen:

I don't get a chance to use that one too often, though I do like to randomly tell people Zakur beltza hil da 'The black dog has died' (and suffer their looking askance at me) just because I can. Time to learn a new model sentence that I can plug the different nouns I know into--but this time one that is a little more useful--until I can get my butt to an euskaltegi (language school) and do some proper learning. (http://wheylona.blogspot.com/2006/03/more-tiny-triumphs.html)

Hemen euskaltegian egin duena kontatzen duen bat:

Despues de hacer los ARIKETAS (ejercicios en euskera) de rigor, ha llegado el momento de la MINTZA PRAKTIKOA, o lo que es lo mismo la expresión oral. Y el tema del día agarrense a los asientos: EL AMOR PLATONICO....

Y luego claro me ha tocado a mi y hemos tenido que omitir ciertos detalles sobre mi manzana prohibida, esa que solo los más cercanos conoceis, si es que de verdad ya ni al Euskaltegi voy a poder ir a conservar mi intimidad. (http://spaces.msn.com/keydelvecio/Blog/cns!1pu0hCS5xk1SGQNr6CzwBcuw!939.entry)

Eta azkenik euskaltegian poz-pozik amaitu ez duen batena.

Para el día 15 estarán las notas definitivas, aunque apruebe definitivamente, no me apetece seguir en el euskaltegi, tienen un descontrol enorme con el sistema, los exámenes y todo eso. Si el año próximo hay plazas en la escuela de idiomas, me apuntaré, aunque todo el mundo me recomienda el euskaltegi porque se aprende más y antes. (http://damaramu.blogspot.com/2005/06/emaitzak.html)

Tira ba, ikasleak zer pentsatzen duen jakiteko era interesgarria izan daiteke blogetan murgiltze hau. Gehiago daude, badakizue technoratin sartu eta euskaltegi(a)(k) bilatu.