Blogak

Blog komunitatea

Karrajua-org honetan sartzean blog bat ikusten duzue. Karrajuaren bloga izena daukana. Hala ere plataforma telematiko honek (drupal) blog bat baino gehiago egiteko aukera eskaintzen du, erabiltzaile baimendu bakoitzak bere bloga egin dezake hain zuzen ere. Eta hasierako orri honetan ikusten dena blog baten post-ak barik, blog komunitate baten mezuak dira, blog planeta edo deitzen dena.

Oraingoz blogari bakarra dago (karrajua, ni neu azken baten) eta blog bakarra agertzen da ondorioz.

Karrajua.org-en asmoetariko bat teknologia berriek eskaintzen dituzten aukerak esploratzea eta probatzea da, eta aukera horien artean euskalduntzean dabilen jendearen halako blog komunitatea izan daitekeena ere badago, azaleko orri honek erakutsiko lukeena hain zuzen ere. Hemen dauzkazue Txileko atari baten egin dutena eta beste hau adibide gisa.

Hemendik aurrera argiago ikusteko blogari bi agertuko dira hemen, pertsona bera (ni neu) baina banatuta:

• Karrajuaren bloga. Honen bidez webgunearen inguruko kontuak plazaratuko ditut: aldaketak, arazoak, oharrak, berrikuntzak, kontu teknikoak,...
• Benitoren bloga. Hemen euskalduntzearen ingurukoak botako ditut: iritzia, komentarioak, albisteak,... karrajuan hasieratik botatzen nabilenak azken baten.

Esan dudan bezala, hau blog komunitatea izateko asmoarekin sortu da, beraz, beste inork euskalduntzea eta euskaltegien inguruan blogeatzeko gogoa badauka, hau da, maiztasun batekin iritzia, albisteak, kontakizunak, penak, pozak, kezkak edo okurritzen zaiona plazaratu,  bloga egiteko gainerako aukerez gainera (blogak.com, blogari.net,...) bere bloga karraju honetan ere egitea dauka.

Jarri harremanetan nirekin eta bideratzen saiatuko gara.

Sekuentzia didaktikoak Ikasbilen

Sekuentzia didaktikoak Ikasbilen -  [Ikasbil: gogoan hartu].

Ikasbilek zerbitzu berria iragarri du egunotan, sekuentziak deritzona. Hemen azalpena 

Ikasbil atari honetan zerbitzu berria jarri dugu.

Atazak izeneko sailean orain arte ariketak eta Murgilduz zeuden. Hemendik aurrera Sekuentziak izeneko saila izango dugu. Sekuentzia sailean urrats bat baino gehiagoz osatutako ibilbideak proposatuko dira; hau da, hainbat ariketaz osatutako hurrenkera jakin bat. Horietako batzuk bakarka ikasleak egiteko izango dira; besteak, ordea, talde lanera bideratuak.

Berrikuntza bi beraz, ariketa edo atazen multzoak bateko, eta taldeka egitekoak besteko. Klase presentzialetarako baliabideak ere topatu ahal izango dira hemendik aurrera honenbestez.

Hemen(+) dago orain arteko sekuentzien zerrenda

Azaletik ikusi dudanagatik sekuentzia laburrak dira orain artekoak, ez dira Barrene familiako ikastunitateak inondik ere. Eduki didaktoen deskribapena ere gehitu diete sekuentzioi. Ez dira oso zehatzak gehienetan, baina horrelakoak azaltzea ez dago inoiz ere soberan. Elementu pragmatikoak deitu dietenak iruditu zaizkit interesgarrienak hain zuzen ere. Dena dela, edukien banaketa hau ez da orain arte beste material batzuetan ikusi dugunaren berdina. Hauen azalpena eta nondik norakoak ezagutzea interesgarria izango litzateke. Edukiok zerrenda honen(+) arabera aukeratzen direla dirudi:

Bestalde, 4. mailarako ariketak ere sartzen hasi direla konturatu naiz.  

Ea ba, ez da kontu txarra, zenbat eta baliabide gehiago hobeto. Ez dakit klasean zelan funtzionatzen duten, inork erabili baditu, interesgarria izango litzateke jakitea.

Dena dela, ez dut amaituko Ikasbili hasieratik egiten nabilen iradokizun biak berriro ekarri barik (Kaparra power!)

• RSS jarioa jarraipena egin ahal izateko eta honelakoetan ibili behar ez izateko.
• Jendearen iritzia eta feedback-a jasotzeko modua (blog gehienek erantzuteko eta komentatzeko aukera ematen duten bezala).

Eta, iradokizuna ez da, baina Ikasbil sarritan jausten dela konturatu naiz. Instalazioaren arazoak? Biribildu beharra? Zerbitzaria?

Gerrilariak eta e-learning-a

Txelis ekinaren blogari esker webgune bitxiaren berri eduki dugu: http://www.fontaneda.net. Gailetak espero eta txuletak topatu. Euskara ikasteko txuletak hain zuzen ere, halako gramatika on-line. Izenetik ere hizkera deigarria da: "Euskal Euskara", "aditzaren muina",....

Lehengo egunean wikilearning egitasmoaren barruan beste hau aurkitu nuen. Edukiak ezagunak egin zitzaizkidan, hain zuzen ere  blogean aspaldi komentu nuen berbera bertsio berrituta dirudi. (Geocities-etik wikira, web 1.0>web 2.0?).

Kasu bietan halako "gramatikak" ditugu. Ikuspegi estrukturalaren harian egindakoak. Eta kasu bietan ere, aurrekoan esan nuen bezala, honakoek kalte gutxi egiten dutela uste dut eta gutxien-gutxienik eskertzekoak dira. Eta bigarrenaren kasuan behintzat halaxe adierazi diote irakurleek iruzkinen bidez.

Oraingo honetan hala ere, beste gauza batek eman dit zer pentsatua. Euskararen irakaskuntzako profesionalak ez direnek, aparteko inbertsiorik gabe, gogo eta borondate hutsarekin euskara ikasteko baliabideak sarean jarri dituzte denon eskura. Eta helduen euskalduntzeko profesionalok, ikuspegi didaktiko-pedagogiko zabalago eta eraginkorragoa ei daukagunok, baliabide, prestakuntza eta dedikazio handiagoa ere badaukagunok gutxi eta harekin ere ez gara konforme egoten.

Sentsazioa daukat Vaya Semanitako jubilatuen antzera egiten dugula halakoak ikusita: "¡Aficionaos!" pentsatu gure artean eta hesiaren gainetik begira geratu.

(De)formazioa

Udako prestakuntza programak agertu dira jada. HABEren webgunean ikusi ahal dituzue sarbidea daukazuenok. HABEk berak antolatzen dituenez gain EHUren Uda ikastaroetan ere urtero antolatzen da euskalduntzearen munduan gabiltzanontzako ikastaro bereziren bat. Hemen daukazue aurtengoa:

• B.2 - La lengua oral coloquial y el aprendizaje de L₂ (C)/ Lagunarteko ahozko hizkuntza eta h₂ren ikaskuntza (I).

Lau eguneko jardunaldia da (ekainaren 26-29), Donostiako Miramar jauregian egingo da dena.

Boteprontoan gaiak eta programak interesgarriak dirudite. Ahozko hizkera, lagunarteko hizkera, nola landu? nola irakatsi?... Askotan aipatu den kontua eta nire ustez gutxitan behar den bezala heldu zaiona.

Dena dela, zer nahi duzue esatea? gustura joango nintzateke, baina ekaineko azken aste hori ez da samurra izaten. Bateko, ikasturte amaierako enbajadak, besteko lau egun Donostiaraino joan eta etorrian eta han eman beharra. Programa interesgarria bai, baina niri behintzat, ez dakit gaurko sargoriagatik edo, astuna egiten zait pentsatze hutsa ere...

Honi guztiari HABEk antolatutatako ikastaro-mintegi-hitzaldi sorta guztia gehitu, eta aukeraren maukera honetan zorabioa ere etorri zait.
Urritik ekainera egunero lau-bost-sei ordu klase ematen dituzten irakasleentzat uda izango da formazioa bideratzeko sasoi aproposa disponibilitateari begira, baina umorearen aldetik, ez dakit ba!

Bestalde, udako jarduera hauetan ibilita, beti geratu zait sentsazio gazi-gozoa, gauza interesgarriak bai, baina gero horri tiratzeko modurik, gutxi. Formazioa sarritan akademizismo antzeko batetik sumatzen dut, eta halako zubia beharko litzateke "akademia" eta irakasleen artean, ez dakit, bestelako jarduerak, praktikoagoak, hurbilagokoak,... Irakasle askok horrelakoak ikusita eurek egiten dutenarekin zer ikusirik ez daukaten kontuak direla pentsatzen dutela uste dut.

Ahalegina egin beharko da, baina ez da erraza izango, ez ba!

Foroak eta tituluak

Aldaketak egin ditut karrajua.org-eko foroetan. Hasiera baten forora eztabaidagaiak libre bidaltzeko aukera utzi nahi nuen, baina erabiltzaile anonimoei eztabaidagai berriak publikatzen utziz gero ez dago modurik identifikazio minimoa eskatzeko (izena eta e-posta behintzat), eta aurkitu dudan konponbide bakarra erregistratzea eskatzea izan da.

Beraz, hemendik aurrera foroetan eztabaidagai berria publikatzeko erregistratu egin behar da. Jendeari animatzea kostatzen zaion honetan badakit ez dela animatzeko modurik onena, baina dabilen spam eta trolleria guztiarekin nahiago dut horrela egitea.

Erregistratzea erraza da, erabiltzaile izena eta e-posta baino ez da eman behar, eta sistemak berak bidaliko dizu pasahitza e-postara.

Erregistratzen diren erabiltzaileek foroetan euskalduntzearen inguruan plazaratu nahi dutena botatzeko aukera izango dute. Horrela bloga egiten ausartzen ez direnei, edo hainbeste zer esan ez daukatenei lekua eman nahi diet botatzeko daukatena plazaratzeko.

Aurreko baten ere esan nuen eta berriro ekarriko dut hona. Blogen loraldi honetan foroak apur bat ahaztuta geratzen ari dira, eta, nire ustez, tresna baliagarriak dira iritzi trukaketa, eztabaida eta harremana zabaltzearren.

Zer esana eduki eta zabaltzeko ez da bloga derrigor egin behar. Blogatzeak ahalegina eskatzen du eta blog asko daude post pare batekin geratu direnak. Foroak horretarako soluzio ona direla uste dut.

Hain zuzen ere, asteburu honetan CACA zertifikatuaren eztabaida piztu egin da ekarpen pare batekin.

Tituluek eta agiriek zer esana ematen dute bada. Plisti-plastak ere heldu dio kontuari. Igartzen da garaia. Animoa ba, seguru asko zaudetela tituluen edo beste hainbat gairen inguruan zerbait zabaltzeko deseatzen. Eztabaidagai berriak botatzeko erregistratu egin behar da, baina komentarioak egiteko ez. Egurra ba!

Mintzo!

Mintzoa eskatu digute Euskalerria irratiko lagunek, eta hemen neurea, badakizue mintza-praktika zalea naiz eta. Euskalerria irratiak ibili behar du oraingoan atxikimendua, laguntza eta mintzo eskean.

Nafar agintariek euskararekin darabiltena ez dut uste ez deskribatu, ez azaldu behar dudanik, jakina da soberan. Iritzia emateko ere ez dut orain arte esan ez denik topatzen.

Duela gutxi AEK-ko lankideek ere haserrea eta nekea agertu zuten, ez da inor libratzen bada, irratiak, euskaltegiak, ikastolak,....

Helduen euskalduntzean gabiltzanok geure lanaz, kezkez eta eskolaz jarduteko guneen beharra azpimarratu dut hemen behin eta berriz, baina gaur egun argi dago gure lanaz hitz egingo badugu didaktikaz, pedagogiaz, eta teknologia berriez gain beste kontu batzuk ere badauzkagula mintzagai, oraindino eta zoritxarrez. EAEko euskaltegien epeltasunean akordura sarri etortzen ez zaizkigunak.

Desioa eskatuko dut, Nafarroako euskaltegietako irakasleen mintzagai nagusia ikasleak Euskalerria irratia bezalakoek eskaintzen duten programazioa ulertzeko zelan trebatu izan dadila ahalbait arinen.

Interferentziarik gabe.

 Hemen daukazue atxikimendua bidaltzeko bloga: http://www.blogak.com/euskalerriairratia/atxikimenduak

Programa

Testuak atalean programa edo syllabus-en diseinuaz egin ditudan apunte batzuk sartu ditut.
Duela urte pare bat kontu honi bueltak ematen hasi nintzen. Gure sektorean askotan barruntatu dut halako etsipen puntua: jendeak ez duela ikasten, gure lana alferrikakoa izaten dela, egiten duzuna egiten duzula ikasleek berdin-berdin jarraitzen dutela,... Honakoekin ez dut bat egiten, baina halako sentsazioak ibili badabiltzala ezin ukatu, goi-mailetan gehien bat. Eta gure beharlekua aurrera eroateko ez dira onak izango seguruenera.

300 orduko ikastaro baten ezer ikasten ez duenik ez dagoela uste dut. Guk espero genuenik ikasi ez duenik asko ostera. Baina zer espero dugu "ikastea"? Zelan ikasiko dute espero dugun hori? Zer ibilbide markatu daiteke horra heltzeko?

Sarritan sentsazioa eduki dut halako ikastaro luzeetan batez ere, iparra ondo markatu barik, edo iparra galduta ibiltzen garela.

Egunez egun prestatzen dugu klasea, egin egiten dugu eta geu ere "zerbait ikasiko zuten" geure artean pentsatzearekin konformatu ohi gara.

Irakasle asko klasearen balorazioa egitean "gustura egon dira", "pozik", "ondo pasatu dugu" eta halakoak bota ohi dituzte lehenengo baten, eta aurrerapenari buruz galdetuta,... "Ondo ibili dira", "Lan asko egin dute"... eta halakoetan geratzea ohikoa izaten da. Ez da kasu generala, eta motibazioa eta giro onaren garrantzia ez dut ukatuko, pentsatu ere ez! Baina irakasle papera batzutan instruktore eta animatzaile sozio-kulturala aldi berean izatea dela dirudi.

Lehengo eguenan Plisti-plastaren blogean (bide batez, egiozue bisita, gauza mamitsuak botatzen ditu eta) bota nuen bezala, hizkuntza ikastea lehenengo eta behin erabiltzen trebatzea dela uste dut, eta trebakuntza guztiak bezala progresio bat behar du. Lortu nahi dugun erabilera maila zehaztu, helburuak ezarri eta helburu horiek lortzeko bidea diseinatu eta tresnak eskuratu behar dira. Hori da bide nagusia nire ustez.

Hori dena kurrikuluak azaltzen du, esango duzue askok. Bai eta ez. Kurrikuluak zer lortu behar dudan azalduko dit, etapetan banatu eta lortzeko ildoak zehazten ditu (ikuspegi metodologikoa), baina hori guztia ikastaro zehatz baten nola gauzatu behar den ikusi ditudan kurrikulu gehienek ez digute pista handirik ematen. Hau da, zelan egin behar da ikastaro baten programa?

Programa hitzaren inguruan bila hasita, konturatu nintzen leku gehienetan bereizketa egiten dela kurrikulua, programa eta programazioaren artean. Ingelesez syllabus terminoa erabiltzen dute (Erresuma Batuko tradizioan gehien bat), eta HABEren glotodidaktika hiztegian euskaraz ere horrela itzuli dute (gaztelaniaz programa erabiltzen dute ordea).

Honela bada,ingurura kolpe egin eta kurrikuluaren ondoren topatzen den dokumentu bakarra "programazioa" da, eta programazio hauek egunez egunez egiten dugunaren zerrenda baino ez dira, kurrikuluarekin lotzen zailak.

Horretan nabilela, iaz HABEren itzulpen sailean argitaratutako liburua topatu nuen (badakizue euskaltegietara lantzean behin bidaltzen dizkiguten liburu zuri-berde-laranja horiek), Susan Feez Australiako irakaslearen "Testu bidezko syllabus-diseinua" (HABE, itzulpen saila 46), liburu horretan hain zuzen galdutako katebegi horren aipua topatu ere. Syllabus-diseinua edo nola antolatu ikastaroa.

Liburuan irakurritakoaz ondorioa atera nuen segituan. Ikastaroen programak ez dira gauza berriak, eta denok ezagutu ditugu antxinako programa eraduak. Programa estrukturalak eta nozio-funtzionalak hain zuzen ere. Eduki linguistikoetan oinarrituta helburuak argi eta bidea argiago. Baina haien ikuspegi metodologikoa gaindituta geratu zen eta jardunbide berriak agertu ziren: AOI, prozesuzko programak.... Ikuspegi metodologiko zabalagoa, eragingarriagoa eta politagoa ere bai. Baina ikuspegi hauek, bertuteak bertute, iparra galtzearen sentsazioa ekarri dutela dirudi, izan ere, ez dute programa egiteko eredu argia eskaintzen. "Komunikatiboak" dira, baina komunikazio-gaitasun maila batera heltzeko bidea lausotuta azaltzen dute.

Susan Feezek praktikotasuna eta eklektizismorantzako iraulia proposatzen duela begitandu zait. Testu bidezko syllabus diseinuarekin aurreko guztiaren onarekin eta testuaren pedagogiako ekarpen batzuekin eredu interesgarria garatu duela uste dut. Gehien baten uneoro lortu beharrekoari begira diharduelako, eta ondorioz syllabusa ondo diseinatzearen garrantzia azpimarratzen duelako.

Lortu ahal-behar denari begira gehiago jartzea ez da izango gure etsipentxo horiek gainditzeko era bat?

Sedukzioa

E-learning-en gaineko blog interesgarria deskubritu dut, Alvaro Gregori kontsultorearena. Formazio korporatiboaz eta teleikaskuntzaz dihardu gehien bat, baina irakurriaren irakurriaz gurera orokorrean ekartzeko moduko gogoetak ere piztu dizkit. Berbarako, hau ez da gurera ekartzeko moduko hausnarketa? Motibazioa, talde-dinamika, helburuen gardentasuna,...

Errematea gehien bat, mundiala:

¿No sería genial que nuestras actividades fuesen tan adictivas como un sudoku?. (Ez litzateke geniala izango gure jarduerak sudokua bezain adiktiboak izatea?)

Beste honekin ere buruari eragiten hasi naiz. Grafiko honek dioenaz dihardu:

 Partizipazioaz hitz egiten dugu sarri. Klase "partizipatiboak". Urliak ez duela "parte hartzen",... Grafikoarekin hasi eta hor amaitu da nire buru-jarioa.

Blogean, orohar darabilen hizkerak guretik urrun dagoen munduaz ari dela dirudi: enpresa, teknologia,.... Baina kontuz, berbek hain urrun ez dagoena urruntzeko erraztasuna daukate eta berton daukagunarekin sano lotuta daudela barruntatzen dut. 

Hemen blogaren helbidea: http://www.mandarina-learning.com. Gomendagarria benetan.