atzerria

Ato(i)an: ikasleak

Badakizue aspaldian sarean ikusten ditugun printza txikiak hona ekarri beharrean Atoan() izeneko azpigunean batzen ditugula. Hasi nintzenean ez nuen espero hainbeste emango zuenik, baina tontamentean egunero bospasei kontutxo botatzen ditut: nonbait ikusi dugun web interesgarriren bat, baten batek esandako zerbait, bideoak... Sarea oparoa da, baita euskararen/hizkuntzaren irakaskuntzaren ingurumari honetarako ere.

Gauzak jaso eta bota egiten dugu zuzenean, ez dugu asko jorratzen normalean. Horretarako dago karraju nagusia hain zuzen ere, eta aste honetan gauza batek eman dit komentatzeko gogoa Atoanen atoian.

Euskara ikasle batzuen berri heldu zaigu asteon saretik. Batetik Bilbon ikasten duten euskalerritar biri egin diete elkarrizketa El Correon, eta bestetik urruneko euskara ikasle pare baten berri eman digute Argiak eta Gaur8k: puertorricoarra bata eta japoniarra bestea hurrenez hurren.

Gutxitan ikusten dira bertoko ikasleekin elkarrizketak eta haien inguruko erreportajeak, gehienetan matrikulazio sasoiekin lotuta etortzen dira. Bestelakoa da atzerritik etorrita edo atzerrian bertan euskara ikasten dihardutena. Albiste golosoa bide da hedabideentzat hegoamerikarra, afrikarra, japoniarra edo poloniarrak euskara ikastea. Seguruenik txakurrak pertsonari haginka egin edo pertsonak txakurrari kontu haren bidez azaltzen da hau.

Aste honetakoan dena dela gauza bati erreparatu diot, ez nuke esango orokorra denik, baina aipamenen bila ibiltzen naizenean, gauza batek eman dit arreta. Kanpotarrek gehiago egiten dute berba euren ikas-estrategiez, hain zuzen ere Shinohara japoniarrak kontatu digu nola bere buruarekin egiten duen berba euskaraz, eta Ricardok Puerto Ricon EHtik euskaraz heltzen zaizkion mezuak jaso, behar den denbora hartu eta ondo ulertu arte egosi eta gero beti idazten duela erantzuna.

Bilboko ikasleen elkarrizketan baina, gutxi egiten da berba nola ikasten duten, gehiago zergatik, motibazioa eta -gehien bat- dirua, matrikula, diru-laguntzak eta halakoak. Euskaltegian ari dira biak, eta han jakingo dute zelan ikasi bestela.

Eta detailea, bertotik milaka kilometrora ikasi duten horiek egin duten gasturik handiena EHra etortzeko biletea izan dela dirudi.

Ekonomiaz eta krisiaz ari dira bazterretan, diruaz gu. Eta Jozulinen premonizioak bete ezean, beharbada Ken Carroll-en gomendioa hartu beharko dugu aintzat laster batean. Urruneko ikasleak irudimen eta ikuspegi zabalaren  faltan ez daude behintzat.

Euskararen eguneko agurra

Euskararen Nazioarteko eguna laster dator, abenduaren 3an hain zuzen.

Bitartean, Argentina eta Uruguaiko euskara ikasle eta irakasleen Gu euskaldunak gara... Argentinakooak bloga aurkitu dut egunotan.

Han ipuinak, istorioak eta testuen artean, egun handia dela eta, hango euskaldunen agurra daukagu.

Biba zuek!

Argentina eta Uruguaiko euskaldunen agurrak.

Artzainak eta pastoreak

Zarata zabaldu da Wall Street Journaleko Keith Johnsonek idatzi duen Basque Inquisition: How Do You Say Shepherd in Euskera? artikuluarekin.

Atzo jakin nuen artikulua argitaratu zela, Tiraka blogetik hain zuzen ere. Artikulu hori agertuko zela aurretik ere banekien baina. Keith Johnson hori gurean ibili zen duela aste batzuk batekin eta besteekin berbaz, neurekin ere bai. Eta dirudienez beste hainbat jenderekin ere egin ditu elkarrizketak. Ez dakit denok sartzen ote garen "local idiots" kategorian, baina askori memelo aurpegia geratu bai.

Harrituta geratu da hemengo jendea han esandakoak irakurrita. Johnson hemen ibili zen egunetan interesatuta eta jator-jator ibili ei zen, eta badakizue, erraztasun handia daukagu urruneko norbait horrela datorrenean emozionatu eta ia etxekotzat hartzeko. Gure berri "behar den modura" emango duelakoan-edo.

Aizu! aldizkarirako ere egin zioten elkarrizketatxoa, eta han adierazi zuena irakurrita ez zen etorri dena inondik ere espero izango. Egia esanda, WSJko artikuluan irakaskuntza eta metodologiaz gutxi irakurri daiteke.

Nirekin jardun zuenean esan zidan interesa zeukala hizkuntza ikastea zelan bideratzen dugun, euskara bezalako hizkuntza zaila. Eta lehenengo galdera halako zerbait izan zen: Nola ikas daiteke euskara bezalako hizkuntza zaila?

Gaztelaniaz polito egiten du Johnsonek, eroso, zuzen eta beriketan jarduteko arazo barik. Hizkuntz-irakaslea izan ei da: gaztelania eta ingelesa, biak irakasten egin du lan. Azentua igartzen zaio hala ere, ama-hizkuntza ingelesa dauka duda barik. Galiziarren estiloko galde-erantzuna bota nion: "Eta zuretzat gaztelania hizkuntza erraza izan da?"

Pentsatzen geratu zen, gaztelaniaren zailtasunaz inoiz lehenago pentsatu ez balu bezala. Azkenean, bizi den lekuan (Madrilen) gaztelania leku guztietan dagoela eta ez zaiola bereziki zaila egin bota zuen lehengoan. Dena dela, gaztelania berez ingelesa bezalako hizkuntza germaniar batetik datorrenarentzat ez dela hain hizkuntza samurra konturatu zen: generoa, aditzaren konplexutasuna eta irregulartasuna....

Euskara alde horretatik "errazagoa" izan daitekeela erantzun nion, baina, bai, ez dugu hain erraz "aurkituko". Hori bai, bidea norabide bietan egiten duen jendea dagoela hemen: gaztelania, berak bezala, Hegoaldean denok ikasi behar izan dugu, lehenengo edo bigarren.

Hizkuntzei buruzko hitz aspertu lerdo batera pasatu ginen gero, hizkuntza hau eta bestea eta halakoa eta honakoa... Atsegin, eztabaida barik, ohiko berriketa lasaietan legez. Egia esanda libretatxoan gauzatxo pare bat baino ez zuen idatzi.

Pertsona batekin berba eginda, badakizue, ateratzen duzun informazioa ez da esaten duenetik datorrena soilik, pertsonari buruzko ideia bat ere egiten duzu: nor den, zer pentsatzen duen, nolakoa den...

WSJko hori idatzi duena ez zitzaidan begitandu hain zuzen ere, baina, era berean, badakizue, hizkuntza edo eremu geografiko desberdinetan konbentzio soziokultural eta portaera arau desberdinak ere badaude, eta norberak (pertsonei buruz) interpretazioak egiteko dauzkan bideak desitxuratu egin daitezke.

Hortik harrapatu ote gaitu Duero bazterreko txikitoak? Hori bai pastorea!

Txis...pun!

Ez naiz berri-emale izateko jaio, horretan abilagoak eta profesionalak direnek bihar kontatuko dizuete gaur EAEn 0708 euskaltegiaren tenporada ofizialaren irekiera ofiziala egin dela. Lehenengo aldia izan ei da horrelako bat egiten dela. Autoritateak, zeremonia, hitzaldia eta konpintxeoa (pintxo jana konpainian, alegia).

Honako gauzak egiteak sustapen publikoari begira edukiko dute arrazoia, ez dut ukatuko. Baina, zer nahi duzue esatea? Ez naiz eroso egoten. Formalitate eta zeremonia gehiegi akaso. Azken batean han egon garenok lankideak gara neurri batean, eta giro informalagoa estimatzen dutenetakoa naiz. Norberaren kontuak azken batean.

Moreno Cabreraren hitzaldia entzun dut. Eta egia esanda apur bat hotzik geratu naiz. Gehiago espero izan dut (bai, Iñaki, nirea konstantea da). Haren gogoeten gainean Karrajuan berton jardun genuen aspaldian. Eta orduan proposatu zuen sesquilingúismo haren haritik tiratu du, eta orduan bezala hausnartzeko moduko ideia iruditzen zait, hala ere irakurketa arriskutsuak eduki ditzake gurea bezalako testuinguru batean.

Euskaraz egin behar dela, eta euskarari behar zaion onarpena eman behar zaiola bezalako ideiak azaldu dizkigu. Ondo, baina ez zait gauza berria iruditu, geure ohiko aldarrikapenak ez dira horiek guztiak? Seguru nago Morenok ideia eta hausnarbide interesgarriagoak jorratu ditzakeela. Beharbada inguru informalago batean kantxa eta saltsa gehiagorekin...

Bestela, pintxoak onak, blogarien topaketa ez hain kasuala... Baina hurrengo batean halako bat zeremonia gutxiagorekin... ikasturtearen hasieran ez bada ere.

Bide batez

Tenporadaren inauguraziorekin batera sarean agertu diren kontutxu bi:

Albiste hau agertu da El Pais-en

• Aprender euskera en el mundo: 25 personas han asistido a clases de lengua vasca en los centros del Instituto Cervantes

Konpetentzia nondik etorri eta...

Vaya Semanitakoen berri eman genuen lehengoan. Euskaltegiarena seriea izango dela dirudi. Dagoeneko bigarren kapitulua agertu da Youtuben. Hemen daukazue bada:

CVE/LEko berriak

II Congreso Virtual sobre Enseñanza de Español como Lengua Extranjera, duela aste batzuk iragarri genuen bezala, hasita dago honez gero, eta http://congresoele.com webgunean foro eta partaide desberdinen berri ematen hasi dira. Ezagunen bat ere dabilkigu hor.

Proposamen interesgarriak daude berton. Baten bat aipatzearren formaziorako bide berriak jorratzen dituzte hemen. Formazioa korse estuetatik atera eta irakaslearen pratikara hurbildu beharra sumatzen da, hura irakurrita atzo Gabinete de informatican irakurri nituen BarCamp-ei buruzkoak etorri zaizkit gogora, Desconferencias por estos lugares…. artikuluan hain zuzen ere. Teknologia alde batetik garapen profesionalerako bide berriak eskaintzen hasi da, baina horrekin batera, eta ez dut uste erlazio zuzen-zuzenean, kongreso, jardunaldi, ikastaro formula klasikoetatik harago egin beharra sumatzen hasi da hezkuntza eta irakaskuntza munduetan. Kongreso hau horren adierazlea izan daiteke neurri batean.

Izan ere, kongresan teoria didaktikotik harago joateko asmoa dagoela dirudi. Irakasleak, haien formazioa eta egoeraz ere mintzo dira besteak beste. Gaur, adibidez, El blog de Lolan kongresoko partaide batzuk espainiera irakaslearen egoera soziolaboralaz garatzen ari diren azkterketa-eztabaidaren markotik inkesta publiko interesgarria aurkeztu dute. Inkesta horretako galdera asko gurera ekarriko nituzke lasai asko. Hauek adibidez:

17. ¿Suele participar en actividades (cursos, talleres, encuentros, congresos, etc.) para la formación de profesorado español?
18. Si no suele participar, indique la razón principal:

• Porque no necesito más formación
• Porque no las conozco
• Porque donde estoy no hay actividades de este tipo
• Porque no sirven para mejorar profesionalmente
• Porque son demasiado caras
• Porque no me interesan
• Por motivos que no están en esta lista

37. Señale los aspectos que más le preocupan de su profesión:

• La falta de reconocimiento social
• La inestabilidad del empleo
• La escasez de empleo
• El salario
• Las escasas perspectivas de futuro
• La carencia de una normativa laboral específica para los docentes de español
• El intrusismo profesional
• Otro (Por favor especifique)

Bistan dago ELEren munduan dabilen jendea pertsonengatik hasi dela kezkatzen, eta arazoei ekiten. Gurean noiz ekingo diogu halako gogoeta kolektibo konpartituari?

Falando e aprendendo

Patxi Lurraren ahuntz baten eztulak Galiziako mintzalagunen berri eman digu.

Hiruzpalau proiektu dabiltza han dirudienez: Voluntariado de activacion linguistica, Xuntak sustatutakoa alde batetik, urtarrilean martxan hasi zena. 

Esperientzia lokal pare bat aipatu dizkigu Patxik beste alde batetik: Compostela eta Ponteareasen Voluntariado pola língua izenekoa (bide batez, horrelako egitasmo baten bloga egiteko oso era interesgarria, hemen aurkitzen ditugun agenda blogeatuen aldean), bikote linguistikoak daukazte martxan han, etorkinei begira gehien bat. Bestalde, Ferrolen Fundaçom Artábria hizkuntzaren inguruko aktibitate soziokulturaletan zentratzen dela dirudi.

Hizkuntza minorizatu desberdinen inguruan lan egiten dugunok ez dugu elkarren berri asko izaten, baina deigarria da zelan hizkuntza ikasten dutenei begira antzeko esperientziak sortzen diren Euskal Herrian, Galizian, Katalunian edo Galesen adibidez.

Bide batez, hemen Korrikaren sukarra oraindino epeldu barik daukagula, Galizian Correlingua 2007 datorren maiatzaren 3an hasiko da Fenen. Galegando du leloa aurten eta DBHko 3. mailako gazte batzuek idatzi duten manifestoa irakurtzea gomendatzen dizuet. Pasarte hau gustatu zait.

…e féndeche o corazón cando a Movistar chamas a Orange ou Vodafone e, por non entenderte, nin piden perdón….
Eu teño que entender, VOSOTROS non, e, do dereito e do revés, ti, galego, un dogal tes.
…nin dereito a ir ao cinema, pagar a entrada, e oír a Brad Pitt na propia lingua ocultada
...sería un pracer, si señor, tamén oír o “x” de xamais, xeo, xunco, xogo... a Scarlett Johansson...

Urruneko irakasleak

Hizpide 63ri errepasoa eginez J.F. Zinkunegiren Mugak gaindituz. Euskara urrutitik ikasi artikulua irakurri dut.

Argentinako Euskal Etxeetarako euskara irakasleak trebatzeko prozesuaren berri ematen digu artikuluak. 2003 urtetik dabil martxan programa, eta dirudienez, irakaslegaiak euskaraz trebatzea da lehenengo fasearen helburua, oraindino amaitu ez dena.

Urruntasuna eta ikasleen euren sakabanaketa geografikoari aurre egiteko hizkuntz-trebakuntzarako autoikaskuntzaren autonomia mailara heldu barik, sistema gidatuagoa atondu dute teknologia berriak lagun, eta aurrez aurreko barnetegi batzuekin osatuta. Interesgarria oso bidea aukeratzeko hausnarketak eta prozesuaren kontaketa, nahikoa zehatz kontatu eta dokumentatu digute gainera: programak, jardueren antolaketa, emaitzak,...

Hiruzpalau urte hauetan irakaslegaiak 0 mailatik 1A mailara eta batzuk 1Bra ere iritsi dira, hasierako helburuetan halako lorpenak espero ziren.

Bestalde, dokumentazioan aipagarriena egindako programa desberdinak nire iritziz. Hasierako mailetarako ikastaroen diseinuan adibide edo eredu modura erabili daitezke. Informazioa oso konpletoa eta adierazgarria. Hala ere, estimatzekoa izango litzateke programazio zehatzak eta ikasmaterialak nonbait eskuragarri edukitzea.

Gauza bik utzi naute apur bat arduratuta hala ere.

Batetik, hiruzpalau urteko ibilbidea egin behar izan dute ikasleok 1a maila batera heltzeko. Egia da Argentinan ia bakarrik euskara ikastea ezin dela izan hemen EHn ikastea bezain bizkorra. Baina astean euskara ikasteari 10 ordu 9 hilabetez gehiegi ote den gero eta sarriago galdetzen den honetan, eta horri alternatibak bilatu behar zaizkiola, ez da oso esperantzagarria sistema alternatiboek zirriborratzen digutena.

Bestetik, egitasmoak berak utzi nau apur bat harrituta. Argentinan berrogei irakasle inguru trebatzeko ahalegin handia egiten dabiltza, baita inbertsioa ere (txarto ulertu ez badut). Bitartean, hemen EHn helduentzako euskara irakasleak prestatzeko ez dago ez prestakuntza bide homogeneorik, ez onarpen ofizialik, ez horretarako inbertsio publikorik. Adibidez, AEKn bakarrik urtero 70 irakasle berri inguru behar izaten ditugu, geuk trebatu behar ditugu, eta horretarako ez dugu ez dirurik, ez laguntzarik jasotzen, ez geuk, ez irakaslegaiek.

Irakasle berrien formazioa euskaltegi batzuek mahaigaineratu dute duela gutxi, eta negoziazioetan ari dira HABErekin, baina kontua astiro doala dirudi.

EHtik kanporako egiten ari den ahalegin horren izpitxo bat egingo balitz gurean, sikieran.

Amaitzeko deigarria egin zaidan kontu bat, Argentinako irakaslegai horien prestakuntza pedagogikorako antolatu ziren jardunaldien izenburua: "Nociones básicas de grámatica española para el aprendizaje y la enseñanza del euskera".

Besarkada handia Argentinako irakaslegaioi, eta zerbaitetan lagundu ahal badugu, hemen gaituzue.

Estekak:

• FEVA: Federacion de entidades vasco argentinas
• Dónde estudiar euskera en Argentina.
• Euskara ikasteko zentroak Euskal Herritik kanpora
• Gizon arruntaren bloga. Esperientzia honetako irakasleetariko batena dirudienez.

Euskara ikasleak Argentinan milara iristear

Euskara ikasleak Argentinan milara iristear - HABEk eta FEVAk (Argentinako Euskal Erakundeen Federazioa) urteroko hitzarmena sinatu berri dute, Argentinako 40tik gora euskal etxeetan euskarazko eskolak sustatzen jarraitzeko. Ia mila heldu ari da uneotan Argentinako euskal etxeetan euskara ikasten. [Erabili.com berriak]

Euskal Etxeen inguruan ikasle-mogimendu handia dabil azkenotan. Argentinan mila lagun euskara ikasten ez da gutxi. Kanpoan gero eta gehiago, etxean gero eta gutxiago?