praktika

Egonaldiak Familia Euskaldunetan 2007

Ikasbilen irakurrita:

Egonaldiak Familia Euskaldunetan 2007 

Abian da Egonaldiak Familia Euskaldunetan egitasmoaren 2007ko ekitaldia. Parte hartu nahi duten familiek apirilaren 20a arteko epea dute izena emateko. Ikasleentzako epea maiatzaren 2tik 31ra bitarteko epea dago.

Egonaldiak Familia Euskaldunetan programak bere webgunea dauka:

http://www.egonaldiak.net

Han informazio gehiago dago:

Programa honen bidez, euskara ikasten edo hobetu nahian, nahiz bertako euskalkia ezagutzeko asmotan dabilen pertsonari familia euskaldun batean hilabete bat edo bi pasatzeko aukera emango zaio (uztailean, abuztuan edo irailean) eta, aldi berean, herri euskaldunen bizimodua eta ohiturak ezagutzeko parada ere emango zaio.

Epeak

Familientzat: Martxoaren 12tik apirilaren 20ra
Ikasleentzat: Maiatzaren 2tik 31ra

Informazio gehiago:

• Familiak: http://www.egonaldiak.net/famili.htm
• Ikasleak: http://www.egonaldiak.net/ikasle.htm

Txakurrak, umeak, tertuliak, lagunak,...

Blogosferan gauza eta gogoeta interesgarriak agertzen dira etengabe. Blog berri bi eta hausnarketa bi.

Aintzane Agirrebeñaren Bergetxeko ataipetik blogean hau topatu dugu Umiekin eta txakurrekin Berbetan mezuan bateko:

Euskaldun zaharrak topau ezinda zebizela esan zestenian ezin neban sinistu. Eta Kittok martxan ipini daben Berbetan proiektuan euskaldun barrixeri euskeria ahozkotasunian lantzeko aukeria eskaintzen jakue euskaldun zaharrekin tertulixak egiñaz.

Hau Aintzaneren azalpena:

Umiekin eta txakurrekin bakarrik euskeraz berba egitten dan herri honetan normala dala halakuak pasatzia

Besteko, Euskarazoak blogean Euskara eta lagunak mezuan, euskara ikasi eta koadrilan eta inguruan erdaraz jarraitzen dela ikusita:

Agian irtenbide bakarra denborak ekarriko du eta gakoa datozen generazioengan egongo da. Baina guk geuk zeozer egin behar dugu aldaketa hori lortzeko ere, oraindik garaiz gaude eta.

Esperantza bai, baina frustrazio eta etsipen puntua somatzen da mezu bietan. Euskara ikaslea eta euskaltzalea inguruan ikusten dutenak etsitzen hasita.

Ni Euskarazoakeko lagunarekin bat, garaiz gaude oraindino. Ea ikasten dutenen ilusio horren zatitxo bat hartzen dugun.

Berbalaguntzera noa.

Erabilera, zer erabilera?

Erabilera berba gero eta gehiago erabiltzen dugu ahotan. HEOKen zorioneko paradigma aldaketan ezagutzatik erabilerara aldarrikatzen zen. Gaur egun euskalduntzeaz han eta hemen esan-idazten direnetan sarri agertzen da erabilera sustatzearen lelo hori. Eta ez nago seguru benetan zer aldarrikatzen ari garen.

Azken Hizpiden Josu Perales saiatu da ingurune naturalaren abantailak eta desbantailak aztertzen. Irakurri ostean, esango nuke ingurune naturalean murgiltzearen alde ez dagoela froga definitiborik, baina are gutxiago kontrakoa frogatzen duenik. Halako sinesmena daukagu, eta xede-hizkuntzan murgiltzea eta hura praktikatzea komenigarritik haragokoak diren jarduerak dira duda barik. Labur esanda, hizkuntza erabiltzea ikasteko ezinbesteko baldintza dugu.

Konturatuta gaude horretaz aspaldian, eta aspalditik ingurune naturala hurbil edo eraz ez daukagula, ikasgelaren inguruan bertan atondu ditugu erabilera-jarduerak (mintza-praktika, irakurgaiak, ikus-entzungaiak...). Areago, azken joera metodologikoek (AOI kasu) erabilera egiten dute ardatza eskola-jarduera planifikatzeko orduan. Atazaren kontzeptua ondo mamitu badut, esango nuke gehien bat hizkuntzaren "benetako" erabilera eskatzen duen zer egina dela. Esanahian fokalizatu lehenengo gero formaz jarduteko.

Horrez gain, indarra hartzen dabiltza azkenotan eskolaren jarduerarekin zuzenean lotu gabeko erabilera-jarduerak, euskaltegietako aktibitate soziokultural osagarrietatik hasita mintzalagun moduko ekimenetara.

Gauza hauen guztien balio pedagogikoa ez da dudan jartzekoa izango seguruenik. Hizkuntza hobeto menperatzen, ezagutzen eta sentitzen laguntzen dute, baina bada helduen euskalduntzeak daukan beste dimentsio bat, hizkuntza normalizatzen ari gara geu ere. Hizkuntza minorizatuaren normalizazioak erabilera esparruak eta ohiturak sustatzea eskatzen du, baina ez helburu pedagogiko hutsarekin, hau da, gure kasuan erabilera ez da soilik ikas-prozesuaren indargarri, hizkuntza-ohiturak arlo desberdinetako funtzio sozialetan sustatu edo eraldatu nahi dira bada.

Hori horrela bada, ondorio batzuk bururatzen zaizkit boteprontoan:

• Erabilera sustatzea ez da (soilik) ikaslearentzat erabilera esparruak sortzea, euskara erabiltzen den harreman-sareak, lekuak, uneak eta kanalak sustatzea baino. Honek euskaldun guztiok inplikatzen gaitu, ez trenera igo den azkena soilik, ze, erabilera esparruak denontzat dira urri.
• Ikasleentzat praktika jarduerak eta guneak sortzea pedagogikoki ez ezik, sozialki ere onuragarria da oso, baina hortik aurrera jotzen ez bada, inora ez doan kaleak eraikitzeko arriskua dagoelakoan nago. Euskararen inguruan sortutako sareak dira, eta sareok beste zerbaitekin elikatzen ez badira, zaila dute biziraupen soziala.
• Nik neuk, zuetariko askok bezala, ikasle askorekin egin dut lan, haietatik batzuk, ez nahi genukeen beste, behar den moduko hiztunak izatera heldu dira, hau da, "ikasi dute" euskara, baina azken horietatik gutxi dira euren bizimoduaren arloren batean (afektiboa, profesionala, soziokulturala, ...) euskarazko erabilera esparruak ezarri dituztenak (edozelako motibazioarekin ere). Batzuek euskaltegira bueltan etorrita edo praktika-jardueretan sartuta lortu dute zerbait, baina susmoa daukat esparru horiek bestelako elikadurarik gabe nekez iraungo dutela luzaroan.
• Erabileraz dihardugunean bi dimentsio ditugu: pedagogikoa eta soziala. Gure kasuan bigarrenari pisua eman behar diogu hizkuntzaren biziraupenari eutsiko badiogu, eta hori ez da euskaltegiaren ardura soilik, ezta euskaltegiak inori pelota pasatzeko aitzakia ere, interesa daukagun norbanako zein erakundeen artean normalizaziorako lan koordinatu eta mailakatuaren katebegietako bat baino.

Norberaren burutik pasatzen dira horrelakoak sarri, inor konbentzitzeko barik, hor daukazue osatzeko, hankaz gora ipintzeko, egurra emateko, luzatzeko, laburtzeko eta, gehien bat, guztion artean ondorioren batera heltzeko.

Bore da

Cymruko (Gales) hizkuntza irakasle eta teknikari koadrila eduki dugu bisitari gurean egunotan. Gaur goizean AEKren bulegora etorri dira hain zuzen ere. Pentsatzen dut beste leku batzuetan ere izan dituzuela. Pozik ibili dira, harrera ona egin diegula eta gustura dabiltzala.

Europako hizkuntza minorizatuen irakaskuntza-berreskurapenean ari direnen zerrendetan maiz suertatzen gara galesak eta euskaldunak elkarrekin, beste hainbatekin batera (katalaniarrak, frisiarrak, bretainarrak,...). Hizkuntz-minorizatuen mapa politak eta aldarrikapen hunkigarriak sinatzen ibili ohi gara, baina egia esanda, hortik aurrera elkarren berri gutxi eta harremana gutxiago.

Behin ezagututa, hango gorabeheren berri asko barik, jende jatorra eta lanean geure antzera dabilena dirudi. Askok bigarren hizkuntza dute galesera, galdera asko eta interes handia sumatu diet guk egiten dugunarekin. Ez dakit geu hara joanda hain fin ibiliko ginatekeen.

Bisitaren aurretik dena dela apur bat dokumentatzen saiatu naiz (badakizue sarean-eta) kymrueraren helduen irakaskuntzan zer dugun eta zer dabilen, eta gauza deigarriak aurkitu ditut:

Batetik, Galesen inguruko informazioa ematen duen atari honetan kymruera ikasteko 10 arrazoien zerrenda egin dute. Gure kanpainetan esaldi laburrak eta agintera izaten dira nagusi, kymruera ikasten motibatzeko testu honetan indikatiboa dugu aditz-aspektu nagusia. Hona arrazoi batzuk (itzulpen saiakera oso-oso librea):

• Ikerketaren arabera, behin bi hizkutza menperatuta, errazago duzu beste batzuk ikastea.
• Apur bat ikasita ere inguruan daukazuna hobeto ulertzeko moduan egongo zara.
• Edozer ikastea ona da zuretzat, ikasten zabiltzan denboran gogoa bizirik eta aktibo daukazu. Zergatik ez kymruera (edo euskara) ikasi orduan?

Onena berriz, azkena:

• Batzuen ustez, kymruera zeruko hizkuntza da.

Ez dakit marketing estrategia modura eragingarria den, baina gurearekin aldea egon, badago. Igual handik ideiaren bat hartuko bagenu.

Hizkuntzaren irakaskuntzan diharduen Acen erakundearen atarian sartu naiz gero, kymruera ikasteko aukera askoren berri izan dezakegu berton: ikastaroak, jolasak, aldizkariak,... Asko daude, haien artean sari bitxia daukan lehiaketa ere bai: galdera batzuei ondo erantzunez gero (eta zortea edukiz gero), aukera izango duzu irakasle edo mintzalagun batekin (ez dakit hemen tutor hitza zelan itzuli zehazki) bazkari edo afari batean hizkuntza praktikatzeko, argazkian ikusten duzuen legez.

Guri zergatik ez zaigu halakorik bururatzen?

Mintzalaguna edo praktika ere antolatzen dute. Horretara dedikatzen den CYD izeneko erakunde bat dago. Honela aldarrikatzen du bere xedea: Cyd is an organisation that aims to help turn Welsh learners into speakers, ikasleak hiztun bihurtu, gustatu zait leloa. Hala bada, ikasleak eta hiztunak elkartzeko ekimen desberdinak antolatzen ditu  Gales guztian zehar, gure mintzalagun askoren antzera.

Dena dela, gaur goizean esan didate desagertzeko zorian dagoela, "no money". Txakurrak ortozik azken batean.

Pd: "Bore da" kymrueraz ikasi dudan lehenengoa da, "egun on".

(Mintza)lagunak

Bi albiste heldu zaizkit gaur agregatzailera mintzalagunekin lotuta.

Lehenengoa Hizkunea-tik etorri da (hemen daukazue jario artisaua: http://feed43.com/hizkuneartikuluak.xml). Oskar Zapata, Topaguneako Mintzapraktika Saileko arduradunak artikulua argitaratu du berton, Mintzapraktika programak: Euskararen erabileran eragiteko tresna eraginkorrak. Honelako programek erabileraren sustapenean zer paper daukaten zehazten eta euskara elkarteetatik egin den lana kokatzen saiatu da. Ondorio-proposamen interesgarria amaieran:

Egitasmo ezberdinen artean harremana sortzea eta koordinazioa bermatzea ere erronka da. Hasita gaude bide horretan (prestakuntza, Mintza eguna, ekintza bateratuak,...), baina askoz gehiago egin daiteke. Matrikulazio garai berdintsuak ditugula eta garai batzuetan antzeko ekintzak egiten ditugula kontuan hartuta, zergatik ez gauza berriak proposatu? Urrats garrantzitsuak eman daitezke arlo honetan.

Bigarrena albiste samina izan da, auzotik bertotik. Mahatserriko Berbalagunaren blogean gure berbalagun baten heriotzaren berri eduki dugu, Alberto. Patxi Lurra blogari ezaguna ibili da bi urtez haren taldean, eta Patxik berak kontatu digu lehengo astean atsekabez amaitu zen harreman horren istorio polita:

Alberto (berba)lagunari.

Hasier blogariaren berbak ekarriko ditut hona: Berbearen berotasunak hartu daiala.

Berandu baina zorionak

Ikteroei eman dieten Argia Saria (Zorionaaaaak!) gora eta behera ibili gara blogosferan, eta Karrajuan ahaztuta eduki dugu Aizu! aldizkariari eman diotela merezimenduzko saria.

Zorionak ba Aizu! 25 urteengatik, sariagatik eta oraindik ekarri behar dituzuen guztiengatik.

Hona saria emateko Argiakoen argudioa:

Merezimenduzko ARGIA SARIA merezi duen komunikabide honetan mende laurdena daramate lanean, 1981eko abenduan Durangoko Liburu eta Disko Azokan beren aurkezpena egin zutenetik.

Euskarazko prentsa krisi betean zegoen garai hartan, aldizkari berri bat sortu eta biziarazteko oso argi eduki behar zen xedea: euskararen irakaskuntza bultzatzea eta euskara ikasten ari ziren helduei beren neurrira egindako komunikabide berri bat eskaintzea.

Une garratzak bat baino gehiago jasan behar izan dituzte urte guzti hauetan. Klase guztietako zailtasun eta oztopoak gainditu beharra ere bai. Baina beti lortu dute beren zerbitzu-lana burutzen jarraitzeko adorea, unerik neketsuenean ere ironia eta umorea ahaztu gabe, euskara ikasten ari diren pertsonen zerbitzuan.

1.600 hiritarrek mintzalaguna izan dute aurten

1.600 hiritarrek mintzalaguna izan dute aurten - 1.600 lagun inguruk parte hartu dute euskaldunberriei euskaraz aritzeko aukera ematea helburu duen Mintzalaguna ekimenean 2006. urtean zehar, Hizkuntza Politikarako Sailburuordetzak (HPS) eta Topaguneak sinatutako hitzarmenaren ondorioz. [Erabili.com berriak]

HPStik bidali dute albistea. Topagunearekin hitzarmena sinatu dute honelako egitasmoak sustatzeko. Albiste ona, egitasmo hauek aspaldian behar zuten sakadatxo hori. 

Eskaera Tolosatik

Harremanetarako formularioaren bidez eskaria heldu zaigu Okzitaniako Tolosatik. Zabaltzea eskatu digute eta hemen daukazue:

Kaixo,

Toulouse Frantzian, euskera ikasten ari garen Iparraldeko zein Hegoaldeko zenbait lagun gara eta lehen egiten zen modura, elkarri euskeraz eskutitz edo mailak bidaltzeko hegoaldeko lagunen bila gabiltza, interesaturik egonez gero, erantzun perabasolo[abildua]hotmail[puntua]com mail helbidera.

Eskerrik asko eta Zorionak,

Per

Toulouse map - Tagzania

Badakizue, praktika epistolarra (paperezkoa zein digitala) egiteko aukera ona. Beharbada mintzalagunen inguruan dabilen jendeari interesatuko zaio bereziki, edo idazten ohitura hartu nahi dutenei, edo Garona Garai eskualde horretan zer dabilen jakinmina daukanari, edo... Animoa bada!

Ez dakit honelako ekimenek zer arrakasta izaten duten, sare sozialak etorri zaizkit gogora. Horrelako zerbaitek funtzionatuko ote luke?