agiriak

30
Mai
2007
Benito

Bi mezu

Erabili.com-en:

EAEko 6. mailako ikasleen % 51,3ak ez du gainditu B1 euskara proba

Lehen Hezkuntzako azken mailan (seigarrena) dabiltzan ikasleen erdiek baino gutxiagok menperatzen du maila egokian euskara EAEn. % 51,3ak ez du gainditu joan den azaroan ISEIk (Irakas-Sistema Ebaluatu eta Ikertzeko erakundea) 1.599 ikasleri eginiko B1 proba.

En mi palacio de cristal, gazte baten blogean:

Primer dia de cursillo

Hoy ha sido el primer dia de cursillo de EGA. Es un cursillo intensivo que se da en un euskaltegi cerca de mi casa. Para ser el primer dia nos han hecho trabajar y no me importa. Sacarse el EGA, es importante, de hecho es esencial si me quiero sacar las oposiciones de profesor, por que son diez puntos.

Lana daukagu apur baterako, ezta? Eskerrak hau ez dela Finlandia.

20
Api
2007
Benito

Lau, sardina, bakailao....

4. maila egiaztatzeko 2007ko azterketa-deialdia [HABE]

Aurrekoan 1. eta 2. mailako azterketak egiteko deialdiaren berri eman genuen, bezperan 4. mailakoa agertu zen HABEren webgunean. Azterketa aroan sartu gara, hemendik eta ekainera arte igerriko dugu ondo.

Laugarren maila honena berriz apur bat deskontzertantea egiten zait, entzuten direnei kasu eginez gero behintzat. Laugarren hizkuntz eskakizunarekiko homologazioa bidean ei da aspaldian, aurtengoan behintzat ez dago haren seinalerik. Bestalde, datorren ikaturtean ere maila esperimental eta pilotuan jarraituko ei du, hirugarren urtez.

Ez dakit ba, euskararen maila gorena arautu eta egiaztatzeko ahalegina egitea bazen kontua denbora gehiegi. Haren balioa ez dago argi gainera. Horretarako nahikoa zen 4. HE.

Bestela, asmoa EGA edo 3. mailatik gora euskaraz trebatzeko bidea eskaini nahi bazen, aukera ugariago, erakargarriagoak eta praktikoagoak daude, hori bai, gehienak betiko kortseetatik kanpo.

Bitartean kontua ekartzen den guztietan susmo berdintsua agertzen da: Euskara irakasle jarduteko 4.maila eskatuko digute laster batean.

20
Api
2007
Benito

Agurripez

Gaurko berbalagun saioan berbalagun bik istorio berdintsua kontatu dute. Haien ezagun banak, hizkuntz eskakizunetako proben presioa pasatuta eta gaindituta antzeko zerbait esan ei dute: "Hemendik aurrera agur ere ez dut esango".

Kontatu dutenak eurak arduratuta kontatu dute. Harritu barik hala ere. Horren arrazoia azaltzen ere saiatu dira. Jendeari gauzak euskaraz azaltzeko eta esateko kapazitate nahikoa daukate, euskaldun zaharrak dira. Oztopo gehiegi euskaraz dakitela frogatzeko, tentsio gehiegi.

Ez dakit istorio hauek noraino diren adierazgarri, berbalagunen harridura eza ez zait seinale ona iruditu, horrelakoak entzuten ohituta baleude bezala. Euskaldun-euskaltzaleon ikusmiratik harago zer egosten den guk baino hobeto dakitela iruditu zait.

Okurritu zaidan komentario bakarra. Hemendik aurrera erakunde publikoetako normalizazio planetan jarrerak positibatzen ere lana egongo da.

Plisti-Plastak aspaldian plazaratu zituen lehenengo zantzuak.

28
Urt
2007
Karrajua

zergatik azterketa bat gainditu behar dut euskalduna naizela baieztatzeko?

zergatik azterketa bat gainditu behar dut euskalduna naizela baieztatzeko? - Euskalduna jaio nintzen, euskaraz hitz egiten dut,hala ere, lan egiteko orduan ez naiz euskalduna EGA ala Administrazioaren hirugarren hizkuntz eskakisuneko azterketa gainditu ez dadalako. Beste aldetik oraindik ez dut inoiz egin erderazko azterketarik, baina hori bai, ez dut arazorik erdedaluna naizela baieztatzeko, Beraz ez dit inork inoiz eskatu erderazko ziurtagiria. Orduan zer? Eusko jaularitza ez dago burutik sano ala? Horrela izanik, gero eta nazkagarri egiten zait euskara ikastea. [Galdetu.com]

Galdera hau bota du lagun batek galdetu.com zerbitzuan. Eztabaidatxoa ere piztu da. Zeuen iritzia eman nahi baduzue sakatu hemen.

27
Urt
2007
Benito

Aste honetako albisteak

Karrajuaren etenaldiarekin aste honetako konturik ezin izan dugu zabaldu. Ez naiz luzatuko, albiste bi eta blog berriak, labur-labur:

Blog berriak: ez dira aste honetakoak baina orain arte ez ditugu aipatu, eta sarean azkenotan gure munduaren inguruko blog hauek aurkitu ditugu:

21
Urt
2007
Karrajua

Arkaitz Zarragaren artikulua

Arkaitz Zarragak artikulu hau bidali digu iruzkin modura. Gaiagatik eta egiten duen hausnarketagatik mezu modura publikatzea nahiago izan dugu. Hemen behean daukazue:

Osakidetzak kentzen diguna Osakidetzak ematen digu

Kurtsoa hasi berritan datu baikorrak zabaldu ziren euskaltegietako matrikulazioaren inguruan. Gure harridura handia izan zen, euskaltegietan inoizko talderik gutxien sumatzen baikenuen. Matrikulazioaren tenperatura hartzeko termometro fidagarria gara lan-poltsetan gauden irakasleok. Kurtsoa hasi eta berehala elkarren berri izateko eta egoera neurtzeko kontaktuan jarri ohi gara: - Zer, non zaude aurtengoan? Zenbat talde? Irakasle berri asko? Ordutegia? Nolako taldea tokatu zaizu?- Lagunaren egoeraz arduratzeko eta norberarena aurreikusteko balio duten galdera tipikoak dira. Urriaren lehen asteko datuak izaten dira lortutakoak.

Aurtengoan alde handia egon da datu ofizial eta inkesta partikular horien artean. Datu ofizialak geure neurketa partikularraren aurretik agertu ziren (harrigarria). 40.000 ikasle Euskaltegietan! Ez dakit ondo kalkulatzen, ez dakit iaz baino gehiago edo gutxiago diren, baina datuak eman dituzte eta sinistu beharko ditugu.

Dena dela, telefonoa noiz joko egon gara urriaren hasieran. Dei asko izan dira, bai, baina lagun inkestatzaileak izan dira gehienak:

- Zer? Nonbaitetik deitu dizute? Tira, badakizu, jendea azken unera arte... Ez dakit non 3 talde gutxiago, hango barnetegian dardarka daude, IRALEko talderik ez eta...

Lankide ohi batek eman zidan klabea: jendea Osakidetzako oposiziorako ikasten dabil, eta perfilak otsailera arte ez direnez. . .- Halaxe izan da. Euskaltegietan oso erizain eta zeladore gutxi eduki ditugu urtarrilera arte. Orain berriz ez dakit babestuago sentitzen garen edo hipokondriako hutsak bihurtu garen, baina historiako LEPrik handienean lehen azterketa gainditu duten gehienak euskaltegietan ditugu orain “euskaldundu gurean”.

Euskaltegiak ere zurrunbiloan sartu eta hortxe hasi dira talde eta barnetegi bereziak eskaintzen. Neoizko hizkiz eskaintzen dira perfilak gainditzeko metodo marabillosoak?, eskola intentsiboak eta “beharrizanetara” egokitutako ikastaroak. Kasu honetan hilabeteren buruan dagokien perfila lortzea da helburua:

-Necesito el 2. Tu crees que si le doy caña... El kloze test ese me tiene loca, o sea que si me puedes dar algunos para que haga por mi cuenta… Tu me los corriges,¿verdad?

Askotan egoerarekiko ezadostasuna agertzean, ikasleek euren egoera ulertu behar dugula esaten digute, familia dutela eta.... Lan-postua jokoan dute eta horren alde edozer ei da zilegi. Irakasleok, noski, ahalegin handia egiten dugu ikasleei laguntzen, tartean normalizazioaren aldeko mezua uzten eta erabiltzera bultzatzen. Ikasleak, onen-onenean, ikasitakoa erabiltzen saiatuko dira eta ez dute euskararen aurkako mezua hedatuko.

Baina egoera honek zenbait arazo azalerazten ditu. Euskararen normalizazioa perfilen menpe egoteak euskalduntze-alfabetatzearen desegituraketa dakar; ikas prozesua normalizatua izan barik, azterketen araberakoa bihurtzen da, ikasleengan jarrera txarra eragiten du eta lortutako emaitzek ez dute erabileran eragiten.

Hasteko, eta Osakidetzaz ari garelarik, erizainek, idazkari laguntzaileek, tekniko ezberdinek… azterketa bera prestatzen dute eta, ondorioz, guztien ikas-prozesua horretara bideratuta egongo da. Guztiek ikasten dute gutunak idazten eta kloze testak egiten. Ahozkoan monologoak botatzen ikasiko dute, horretarako sarrerak eta abar prestatu eta galdera posibleei nola erantzun aurreikusiz. Baina umeekin arituko den erizainak ez du landuko haurrekin erabiltzen den hiztegia, edo ez dute botiken prospekturik irakurriko. Jakina, erabilera errealak oso tarte txikia izango du (txikiagoa hilabeteko tarte honetan). Ondorioz, Osakidetzan lanpostua lortutakoan bi aukera izango dira, erdaraz aritzea edota berriro euskaltegira joatea.

Esan beharrik ez dago ikasleek oso jarrera txarra hartzen dutela, izan ere, euskara gainditu beharreko beste atal bat bihurtzen da. Azterketa bat. Askok inposatutako zerbait dela uste dute, normalizazio prozesuaz entzun duten bakarra perfilei loturikoa baita, eta mezu hori oso erraz zabaltzen da horrelako presiopean ikasi behar dutenen artean.

Gainera, arestian esan bezala, euskaltegiak erabat desegituratuta geratzen dira: irakasleak kurtso hasierako matrikulazioaren arabera kontratatzen dira, ikasturtea planifikatzeko denbora eskasa egoten da… Askotan irakaslea euskaltegira heldu, ikasleen zerrendak hartu eta hurrengo egunean hasi behar da eskolak ematen. Jakina, ez du ikasleen inguruko inolako informaziorik izaten. Gainera euskaltegian berria bada, ez du ikastetxeko kurrikulumaren (EPK) edo fotokopiagailuaren inguruko inolako informaziorik izango.

Otsailaren 10ean hasiko diren azterketa horietan gainera, “injustizia” handiak gertatuko dira ezinbestean, hau da, euren lana euskaraz burutzeko kapaz diren askok ez dute perfila lortuko eta, alderantziz, gaixoekin hitz egiteko gaitasunik izango ez duten askok gainditu egingo dute azterketa.

Norbaitek galde dezake ea titulu, maila, azterketa edo antzeko zerbait gabeko prozesua planteatzen dudan eta nire erantzuna ezezkoa izango da. Argi dago nolabaiteko neurgailuak behar direla, baina argi dago, era berean, hauek ez direla egokiak. Batetik arlo didaktikoari begira oso kaltegarriak direlako, bestetik ez direlako fidagarriak, baina batez ere ez direlako batere motibagarriak.

Hortxe dago, hain zuzen ere, gakoa. Ikasleak normalizazio proiektu ezberdinetako partaideak izan behar dira. Helburu zehatzak markatu behar ditu euskaraz funtzio jakinak burutu ahal izateko. Osakidetzaren kasuan, ikasleak euskaltegira hurbildu beharrean, euskaltegia bertaratu beharko genuke. Galdakaoko ospitalean euskaltegi bat egongo balitz, gaur egun Euskal Herri osoko euskaltegietan barreiatuta dauden bertako ikasleek, eta seguruenik gehiagok, plangintza baten arabera ikasiko lukete.  Bertan sortzen diren beharrizan eta gabeziei begira irakatsiko genuke. Bakoitzari bere testuinguruan dituen komunikazio egoeretan euskaraz aritzen lagunduko bagenio eta sortzen zaizkion zalantzak argituko bagenizkio, zalantzarik gabe erabilera errealean eragingo genuke. Euskaldunak ere animatuago sentituko lirateke euskaraz jardutera.

Beraz, hainbat arinen arlokako euskaltegiak bultzatu beharko lirateke. Herri bakoitzeko euskaltegiez gain, sektore ezberdinetan eragingo duten erreferentzi guneak sortzea oso lagungarria izango bailitzateke normalizazio plan ezberdinentzat.

Legeez eta baliabideez EGA eta Hizkuntza Eskoletako azterketak heltzean hitz egin beharko dugu, sasoi betean egongo gara eta.

Artikulu honen ildotik HIZNET ikastaroan egindako lana irakur daiteke honako helbidean:

http://hiznet.asmoz.org/images/stories/ikerketa_lanak/AZarraga,LMartinez,MJaio.pdf

Arkaitz Zarraga Azumendi

(Aita Villasante Udal Euskaltegiko Irakaslea)

20
Urt
2007
Benito

Marko konparaezina

Ez, badakit gaur zer egun den baina donostiarrei zorionak ematetik aparte ez dut Kontxa inguruaz jardungo. Beste marko batez baino, Europako Erreferentzi Markoaz hain zuzen ere. Apunte batzuk baino ez.

Lehengo egunean markoa aztertzen ibili ginen. Badatorrela, ez datorrela, eta hor dagoela, gurera urte batzuetan zer ekar dezakeen barruntatu guran. Aztertzeko saio ona prestatu ziguten lankide batzuek eta boteprontoko zertzelada batzuekin geratu naiz.

  • Ikas prozesuaren eta mailen deskribapena orain arte erabili ditugunak baino argiagoa egin zait. Azaltzen eta ulertzen errazagoa. Nire ustez, hizkuntza errealitatean erabiltzeko trebetasunarekin lotuta egoteak ematen dio ikutu hori. Gauzak definitu eta deskribatzeko era hori praktikoagoa izan daiteke. Beharbada ikuspegi komunikatiboa predikamenduetatik harago errotzeko behar den sakadatxoa ekar dezake.
  • Hango mailaketa eta orain darabilguna (HEOK) kostatzen zait uztartzea. Beheko mailetan aldeak daudela uste dut. A1, A2 eta B1 alde batetik eta 1a eta 1b bestetik. Goikoetan koinzidentzia handiagoa dago. HABEn kontua ikertzen ari omen dira, baina ez dakit sektoreak epe laburrean halako beste egokitzapen bat jasango ote duen. Areago HABEren kudeaketa-izapideetan oraindik lehengo 12 urratsen arabera mailakatu eta ebaluatu behar denean.
  • Markoak gurearekin aldeak dituen testuinguru baterako pentsatuta dagoela igartzen da. Europan zehar estatu desberdinetako hizkuntza ofizialen ikaskuntza eta ebaluazioa gidatzeko, atzerriko hizkuntza deitzen denerako. Euskara bezalako hizkuntza minorizatuen kasurako egokitzapenak egin beharko liratekeela uste dut. Proposatzen den terminologian adibidez: "turista maila",... Beste hizkuntzen irakaskuntzaren ekarpenak egokitzeko orduan sarritan gertatzen dira halakoak. Lankide batek bota zuen adibide ona: Ingelesa ikasteko hainbat metodo eta materialetan sarritan lehenengo (ikas)gaietako bat "in the airport" moduko zerbait izaten da. Gurean, zer esanik ez, euskaraz funtzionatzen duen aireportua balizko erroten artean dago oraindinokarren, Loiu ez da Heathrow, ez.
  • Ebaluazioaren atalean topatu ditut ekarpen asko. Irizpideen definizioan eta zerrendan, eta gehien bat haien azalpenean. Baita markotik eratorri diren tresnetan ere: portfolioa, biografia, pasaportea...

Ekarpen handiena, hizkuntza "ikasteko" edo ezagutzeko objektu gisa bakarrik ikusi beharrean, zer egin zehatzetarako behar den trebakuntza legez interpretatzea. Zerbait egitea lortu behar da, eta hori egin edo ez egin izango da "ikasi" den ala ez esango diguna, ez gehiago-gutxiago "jakitea". Ikuspegi hori mamitzen hasten bagara, aurrerapausoa izango da duda barik.

Ez da espero izaten dugun mana hori izango, ez, baina 10 orrialdetik gorako testu teknikoak irakurtzeari izaten diogun beldurra gaindituz gero lagungarriak aurkituko ditugu duda barik.

Sindikatu edukia