zuzenketa

Nola egiten ditudan zuzenketak

Lehengo batean, ‘fresh learning’ izeneko artikuluan nioen ebaluazio-mota guztiak direla baliagarriak baina autoebaluazioa dela autoikaskuntzaren modurik berezkoena. Hurrengo pasartean autoikaskuntzak erreferentzia eta gaitasuna dituela beharrezko esaten nuen. Praktikara jaitsita, nahiz eta nirea oso eredugarria izan ez, erroreen zuzenketa (ebaluazioaren atal bat soilik) nola egiten dudan adieraziko dizuet.

1.Bogako idazlanen zuzenketa.

Tomasek uste du bizimodu hori oso gogorra dela eta Julenek erantzun dio horrela jarraitzen badutela badute, oso txarto pasako dute dutela...

Okerra ezabatzearena eta forma zuzena ematearena da autozuzenketatik urrunen dagoen modua baina kontuan izan behar da ikasleak zuzenketa-masa altua izaten duela astean eta lan kognitibo arina eskatzen dion zuzenketa ere izan behar duela.

2.Tutoretzarako idazlanen zuzenketa.

Tutoretza baino bi edo hiru egun lehenago bidaltzen didate idazlana postaz eta hona zuzenketa:

Atzo goizean bi ordu egon nintzen telebista aurrean. Neka-neka eginda nengoen eta ez nuen burua gauza konplikatuetarako. Zigarroa piztu eta izugarrizko irudi nazkagarriak dauden telesail horietako bat ikusiz egon nintzen.

Urdinez daudenak zuzendu beharrekoak dira. Horiz daudenak biziki egokiak direnak, eta azpimarratutakoak beste modu batean formulatu beharrekoak; egia esan, azpimarratu ordez, Wordeko oharrak erabiltzen ditut honetarako eta testuari buruzko ohar orokorragoak egiteko.

Honezkero, konturatuko zineten  lehenengo eta bigarren zuzentzeko moduaren artean badela alderik. Batetik, ikasleari berari eskatzen zaio zuzentzea edo birformulatzea eta bestetik, errefortzua eskaintzen zaio alderdi onak ere nabarmenduz. Baina oraindik ere urratsak eman behar dira autonomiaranzko bidean. Bigarren zuzenketa modu honek monitorizazio lana tutorearen / irakaslearen esku uzten baitu.

3.Tutoretzako mintzamen-saioen zuzenketa

Tutoretza guztietan mintzamen-saio labur bat (5-10’) grabatzen dugu eta ikasleari ematen zaio grabazioa etxean zuzen dezan. Hurrengo tutoretzan irakaslearekin batera entzuten du grabazioa eta zuzenketa proposamenak egiten ditu ikasleak (betiere esaldi literaletan oinarritutakoak). Tutoreak ikaslearen zuzenketa osatzen du.

Zuzenketa-mota honetan ikasleek hartzen dute beren gain monitorizazioaren pisu osoa eta oso modu desberdinean ekiten diote lan horri. Batzuek entzun ahala hartutako apunteak ekartzen dituzte. Beste batzuek transkripzio osoak egiten dituzte… Kontu honetan garrantzitsua da zehatz aritzea, ez du balio adibidez ‘konpletiboak ahaztu ditut’ esateak, esaldi literalekin jokatu beharra dago, monitorizazioa egokia izan dadin.

Oro har, hiru zuzenketa-mota hauek konbinatuz lantzen ditugu erroreak, alor honetako autoebaluaziorako bide egiten dugulakoan, lan-karga kognitiboa orekatuz, erreferentzia eskainiz eta gaitasuna eraikiz.  Zuzenketaren alorrean, urteetako esperientziak esaten digu tutoreak esandakoak baino pisu askoz handiagoa duela ikasleak berak aurkitutakoak.

Baina hau guztia ez da ebaluazioaren zati bat baino, honekin batera eta are gehiago autoebaluazioaz ari garela beste ebaluazio tresna batzuk baliatu beharra dago, besteak beste portfolioa,  bakarra aipatze aldera, autoebaluazioan duen garrantziagatik. Baina nahikoa pazientzia izan duzue gaurkoz eta beste batean arituko gara horretaz.

Argazkia: Red ink. [phil h]. Lizentzia.

Berriketan zuzendu

Voces en español blog-podcast interesgarriaren artikulua ekarri genuen duela gutxi hizkuntz-elkartrukeak edo mintzalagunei buruz. Ordukoan mintzakide batentzako 5 galdera planteatzen ziren, oraingoan zuzenketa egiteko lau era 4 maneras corregir a tu intercambio mezuan. Orduan bezala artikuluaren itzulpen/remix librea egiten saiatuko naiz. Artikuluan eta hemen esaten denarekin konforme egon daiteke edo ez, hori da grazia.

1. Ez esan inoiz "hori euskara txarra da", edo "txarto dago". Entzuten duenak txarra/gaizki/txarto entzuten du gehien bat. Hobeto "Ez da horrela esaten", "Naturalagoa da horrela...", edo "Nik horrela esango nuke..." Ezta?
2. Ez eten mintzakideari zerbait kontatzen ari denean. Arrisku handia dago haria galdu eta hizkuntzari buruz hitz egiten amaitzeko. Apur bat ondo dago, baina betiko monotema aspergarri egiten da akabuan. Lagundu hitz baten bila badabil edo esaldia amaitu ezinik, baina ez eten berriketaren erritmoa.
3. Ezinbesteko zuzenketak baino ez egin momentuan. Ulertzea benetan oztopatzen duten erroreak, nahasgarriak suertatzen direnak, horiek momentuan zuzendu beharko dira, baina bestela, errore txikiak badira, amaitu arte itxaron ahal da komentatzeko.
4. Mintzakidearen merituak bilatu eta azpimarratu. Errorei begira ibili beharrean egin dezagun ahalegina ondo egiten duenari erreparatzeko (ez da hain zaila, ez, erroreen artean ondo esandako gauzak gehiago izaten dira). Ez dago batere soberan beraz lantzean behin loretxoren bat botatzea, mintzalagunak esperientzia positiboa izan dela sentitu dezan, eta hurrengora animo berriekin etor dadin. Dena dela ez pasatu koipea ematen!! Berari barrez ari garela pentsatuko du eta.

Zuzenketarena ez da kontu samurra mintzalagunen eta euskara ikasleen artean. Kike Amonarrizek lehengoan kontatu ziguna etorri zait akordura, Bizkaiko herri bateko guraso batek esanda: "El euskera es una lengua que todo el mundo te corrige, y cada uno te dice una cosa" (Euskara jende guztiak zuzentzen dizun hizkuntza da, eta bakoitzak gauza desberdina esaten dizu). Bai, dotrina asko dabiltza gure hizkuntzaren inguruan, eta ikasten dabilenari ez zaio batere komeni segurtasun faltsurik. Seguruenik bera izango da kapaz ondorioak ateratzeko.

Neure esperientziatik berbalagunean behintzat ez dut izaten zuzentzen ibiltzeko animo berezirik. Beharbada klase batean desberdina izan daiteke. Baliteke batzuk norbaitek zuzentzeko gogoarekin etortzea, zilegi da, baina mintzalagunak ez du zertan izan irakasle, eta irakasle papera hartzen bada, laster dator galdera madarikatua: Nola esaten da...? Eta orduan berriro pizten zait itzultzaileenganako miresmena.

Argakia: Egizu.