Txotxolokeriak
Ez zaizue inoiz pasatu? Bolada batean berba bat atzetik dabilkizula ematen du. Erlaziorik gabe han eta hemen entzun edo pentsamendura etortzen zaizu. Egunotan euskaraz (eta hizkuntza guztietan) sinonimo asko dituen batekin pasatu zait niri.
Sinonimo batekin definitu du gaur batek "kuadrilategi" egitasmoa, eta irakurri dudana interpretatzen jarraituta egiten ditugun beste hainbat gauza ere adiera berdinarekin ezaugarrituko lituzkeela begitandu zait. Hori ez da serioa, ez da inportantea... Inportantea "Y" da.
Atzo Leireren Frantziako tourrekoak irakurtzen... Hango teknologia eta hango bitartekoak hona ekarrita...pentsatu. Eta zenbatek esango ligukete "Ba! Hori guztia X bat baino ez da"?
Eta entzun diet gero auzokideei Tas-Tasen. Berbalaguna, euskara elkartea... hau eta bestea egiten dela. Eta batzuen ahotsa berriro: "Ba! Xak!"
Eta Euskara Irakasleak han dabilela, jendea dabil batzen apurka-apurka. Gauzatxo batzuk esaten dira... Tira. "Bo! Beste X bat! Inportanteena "Y" da.
Eta zer esanik ez! Esaizu helduen euskalduntze-alfabetatzean zerbait berria behar dela, ikuspegi irekiagoa behar dela, gauzak betiko triunbiratoaren menpetik atera behar direla. Eta entzungo dituzuen guztien hasieran X bat egongo da, eta gero Xen adiera esparrua hedatzen joango da, lotura semantikoaren kateak berbak eta esakuneak ekarriko ditu parrastaka. Patologia, ostrazismoa edo anatemizazioan amaitu arte. Triunbiratoaren purrustadak.
Eta pentsatzen paratzen zara. Egunean zehar esan-entzun ditudan gauzetatik (edozein hizkuntzatan) zenbatek gaindituko lukete X kategoria hori? Gehienek ez. Eta egiten ditugunak? Berdintsu. Eta, txarrena, hotzean pentsatuta Y kategoriako zenbat ez dira Y jantzi soilak? X kategoriatik (handi)ustez altxatutako mozorroak. Y plantak egiten Xaren ustezko miseriak estaltzeko.
Letretakook ez gara izaten matematiketan onak. Baina egingo nuke X askok ez dutela Xn egiten, akaso Y da X askoren batuketa. Edo, ezpabere, azken batean den-dena da X.
Enpin, baten batek esan zuen modura: "Pilosopia baino, hobeto oilozopia".
PD. Eta beste batzuek guretzat 0 balioa duen X bati 700 ematen diote.
Ez dut ondo ulertu
Parkatu, Benito, baina ez dizut ondo harrapatu zer esan nahi duzun honekin guztiarekin. Agian "espeso" samar nabil. Badakit tartean dagoela atzerriko hizkuntza batean laguntzaileak direnek 700na euro kobratzen dutela; bestetik, Teo izeneko batek Erramun Osak Bizkaie-n duen blogean utzirik "perla"... Baina denen arteko saski-naski honetan galdu egin naiz. Argitzerik?
Bestalde, txundituta, gainezkatuta,.... (eta beste -tuta asko) euskarairakasleak-ek hartzen ari den martxak: hainbeste hari-mutur., hainbeste arlo, azpi-sailen erdian, jota gelditzen ari naiz. Bizpahiru astetan nahiko lanpeturik ibiliko naiz eta dauakdan tarte laburretan ez dakit zeri oratu. Uste dut kontenplatzailearena egingo dudala bolada honetan.
Megalomania
Kar, kar... ez nau harritzen ez ulertzeak, malaletxearekin apur bat kriptikoa izan naiz eta.
Funtsean, nekatuta nagoela euskalgintzan orokorrean -eta gurean ere bai- batzuek txorrada, tontakeria, pitokeria eta halakoak banatzeko daukaten bizioarekin. Gauza handiak zer diren eta zeintzuk ez eurek dakite, baita "inportantea" zer den ere, eta "inportantea" betikoa izaten da, eurena askotan, kasualitatez.
Eta neure ustez, horren atzetik gauza bi daude:
Ez dakit, zerbait argitu dizut? Bestela galdetu beldur barik. Seguru nago zeuri ere inoiz halako sentsazioren bat etorri zaizula.
Bestalde, Euskara Irakasleak-i dagokionez, ez dakit ondo zure hitzak zelan interpretatu (neuk ere ez dizut ondo ulertu nonbait ), ez dakit hain zuzen ere "tuta" horiekin balorazio ona ala txarra egiten duzun. Hau da, "Hau kakanahastea baino ez da" edo "A ze saltsa dabil hemen!".
Edozelan ere, honako gauza batekin zer espero daitekeen pentsatu behar dugu. Parte hartzea nahi bada, adiera topiko eta tipikoenean, ez harritu kaosa badago: jende asko, interes gehiago, gauzak esateko gogoa, eztabaidak, gai ugari... Ez genuen hori nahi ba? Jende asko ibiltzea? Ba, jende asko dabilenean, hori gertatzen da, zaila da dena kontrolatzea.
Arazoa da zelan lortu daitekeen hortik probetxua ateratzea. Mugatzen bagara norberaren harrikadak botatzera, gauzak eskatzera eta bazterrak nahastera, ezer eman barik, inoren ekarpenak jaso barik, ematen den apurra eskertu eta hari ezer gehitu barik... Ba, erre eta nekatzen gara, ez dago probetxurik eta sarea urtu egiten da.
Nik neuk ez dut oso argi izan zer izan zitekeen, honako gauzak martxan ikusi arte zaila izaten da eta. Momentuz, ondorio pare bat baino ezin dut atera:
Megalomania ipini diot iruzkinari izenburu, hain zuzen ere megalomaniaren aurpegi bi topatu ditugu: Gauza handiak eta jende asko nahi ditugu. Horrek kalteak ere ekartzen ditu: txikia gutxiestea batetik, eta gobernatu ezineko munstruoak bestetik.
Ez izan zalantzarik
Ez izan zalantzarik, Beni: Primerako ekimena da abian jarri duzuna ("duguna" nahi baduzu, megalomanian erortzeko tentaziotik libratzearren, kar, kar) Ez daukat esku nahiko txalotzeko egiten ari zaren lana. Lasai alde horretatik.
KOntua da norbera (hau da, ni neu) koadrikulatu samarra naizela eta "kaosak" urduri jartzen nauela. (Gogoratzen duzu Karraju honetarako ere, ez oso aspaldi, orden pizka bat eskatzen nizula, mezuak hobeto bistaratzeko?) Eta gaur berriro sartu naizenean, kaosaren sentsazioa eman didala euskarairakasleak-ek: ez dakit zenbat foro, zenbat eztabaidagai, partaide-talde... Dena jarraitu nahi izaten dut, baina ezin. Dena interesgarria, baina "flanko" gehiegi muturra sartzeko. Eta hori, hasi besterik egin ez denean! Baina esan dizudanez, arazo partikularra da. Astia ateratzen dudanean, arloren bat edo beste aukeratu, eta hortxe ekingo diot.
Bitartean, segi aurrera, lagun!
Neuri esango didazu...
Zelako kaosa den hori gobernatzea. Administratzaile postua enkantera aterako dut laster.
Icaro Moyano
Begira zer dioen gaur Icaro Moyanok (La Tejedoraren sortzailea , kazetaria eta sare sozialetan aditua) 20 minutosen:
'Azkenean onenek bakarrik iraungo dute'
Zorionez, komunitatedun kalitatezko blogek soilik iraungo dute, berezko edukidunek eta ez zarataren aldeko apustu egiten dutenek. Besteentzat, berriz, bestelakoa izango da etorkizuna, Madrilen inprenta heldu zen garaiko prentsaren antzekoa. Garai hartan oparo eta aparretan aritu ziren baina itsasoak behera egiten duenean onenek bakarrik irauten dute. Elkarrizketa, jada, ez dago blogetan, berau jendea bene- benetan dabilen lekuetara joan zaigu, sare sozialetara, alegia.
Hori horrela bada, dudarik ez izan lagunok, iraun egingo du Karrajuak (zuoi esker, ni neu parkinsonak jota nabil azkenaldian ;-)) Aldi berean, Euskara Irakasleak bezalako sareetan ere izango dugu zer esan eta norekin aritu.
Icarok ez digu ikararik sortzen, ezta?
Hileta jotzen
Blogen heriotzaz aspaldian dabiltza sarean. Sare sozialek kendu(ko) dietela lekua, web3.0arekin ez dakit zer pasatuko dela...Zer izango den ez dakigu, eta egia esanda neuri ez dit aparteko ezinegonik sortzen.
Kontua komunikazioa da, eta segapoto zaharrak ez badu balio, berria topatuko dugu eskaintzaren batean edo bestean, debalde gainera erraz. Karrajuak orain bere lekua topatu behar du (berriro), eta ez badu aurkitzen, ba, pena handiarekin, baina Residentzira eroan beharko dugu.
Baina ezin duguna galdu memoria-txartelean daukagun kontaktuen zerrenda da.
Bidali iruzkin berria