partaidetza

07
Aza
2008

Euskara irakasleak: 22 egunera

Duela 22 egun bota nuen "Euskara irakasleak" sarea sortzeko proposamena. Ez dira egun asko, baina lehenengo errepasoa egiteko beste izan liteke.

Ez dut analisi zehatzik egingo, lehenengo ideien bilduma besterik gabe.

  • Lehenengo egunetan uste baino zarata gehiago izan zuen blogosferan. Sustatutik hasi, Santurtziko Udal Euskaltegiaren webguneraino. Ideia ona iritzi zitzaion gainera, nik uste baino entusiasmo handiagoa sortu zen hasiera batean egia esanda. Onerako harritu nintzen.
  • Eta orain jendeak emango du izena? Bai, sorpresatxoa berriro. Karrajuaren goardia pretoriano guztia eta inguruko blogosferako lagunak hantxe, segidan. Aurpegi (izenak hobeto esanda) ezagun asko. Jendea horrelako bat deseatzen egon da eta orain arte ez gara kargutu? Lehenago jakinez gero... Dozenatxo bat edo. Poza, poz handia berriro.
  • Jende berria hasi da agertzen derrepentean. Ezagutzen ez dudana. Ezagutzeko moduko izen gutxi, baina zerbaiten beharra sumatzen da hemen. 20ren bat gehiago. Ondo.
  • Jendeari gonbidapena bidali ahal zaio. Probatuko dut. Inguruko batzuei bota, eta segidan erantzun. Hantxe daude lagunen zerrenda osatzen.
  • Tira. Has dadila jokoa! Lehendik probarako eztabaidagai batzuk neuzkan ipinita. Hantxe hasi dira batzuk erantzuten. Animoa dagoela dirudi. Ondo.
  • Animatuko da jendea gaiak eta galderak botatzen? Tatxan! plisti-plastak hortxe atera ditu arsenalean zeukan artileria guztia. Asteotan sarearen animatzaile nagusia egin zaigu. Besteren bat taldea sortzera ere animatu da. Ederto baten!
  • Jarioak aurrera jarraitu du. Gai potoloak plazaratu dira, tartena polemikatxoren bat, baina ez gehiegi. Besteak beste:
  • Elkarrizketa egon da gehien-gehienetan. Gauza gutxi geratu dira erantzun barik. Polito.

Pozik nago. Egia esanda ez nuen hainbeste espero. Ezkortasun prebentiboa izaten da nirea, horrela errazago pozten da bat. Hala ere, badira erronkak.

Lehenengoa eta printzipala. Erronka baino gehiago, kezka. Zer nahi dugu zehazki?

  • Eztabaidagunea? Gero eta gutxiago gustatzen zait eztabaida hitza. Baina tira, ados ez bagaude isilik geratzea ez da erremedio ona izaten.
  • Galde-erantzunen gunea? Ondo egongo litzateke eskaerak bideratzeko gunea izatea, baina orain arte gutxi planteatu dira, eta ez dute ksau guztietan aparteko erantzunik izan neure ustez.
  • Hausnarketarako txokoa? Ez da txarra hori ere, baina askotan psikolastoaren ziklo etengabearen arriskua hor dago. Jende "praktikoa" uxatzekoa ahaztu barik.

Seguruenik hau guztia batera eta gauza gehiago ere nahi genuke izatea. Baina oztopo txiki batzuk gainditu behar direla uste dut:

  • Jarraipena egiteko era. Susmoa dut jende askok gertatu denaren haria galdu duela. Gai berri asko agertu dira, hari berriak, eztabaidak, galderak. Eta galdu egiten da jarraian sartu ezean. Uste dut honelako guneetan gertatzen denari jarraitzeko ezinbestekoa dela RSS jarioa edo e-posta bidezko harpidetza, bestela berriro sartu orduko ez dakitu nondik nora gabiltzan. Ning-ek hari eta talde ezberdinetara epostaz harpidetzeko aukera ematen du bestalde, baina berez aktibatu barik dago, eta uste dut erabiltzaile gehienak ez direla konturatu ere egin.
  • Gauzak publikoan esateko beldurra edo desanimoa. Gai potoloak jorratzen direnean bat baino gehiago ikaratzen da pentsatuta "hemen maila handia dago eta isildu nadin". Edo jendeak zer esango horren errespetua ere hor dabil. Edo "nik zer esango dut ba?", edo "Zertarako esango dut?". Beldurraz hitz egin dezakegu, baina batzuetan gauzak ez esatearena zer esanik ez edukitzean ote dagoen pentsatzen hasten naiz.
  • Erritmoa. Tarte gutxiko lanbidea da gurea. Ordu asko eta burua nekatuta ibiltzen gara gainera lanari buruz gehiago jarduteko. Logikoa da hori gertatzea, gabiltzan modura ibilita. Horrela ibilita, inoiz baino beharrezkoago egiten da gauza baliagarriak eta modu arinean eskaintzea. Ez da erraza izaten, ez, baina inork ezer emango badu, hark ere jaso behar du zerbait.
  • Teknologia. Esan ez esan egon naiz. Gurean internet, teknologia, aparatoak eta bipuntozeroen inguruan oraindik mito eta konplexu handiak dabiltza, klase guztietakoak. Badakigu, ezta?

Partaidetza vs. elkarreragina irakurri dut azkenotan leku pare batean. Ideia desberdinak ei dira. Baina horren aurretik, lehenengo eta behin galdera bat egin beharra dago: Zer nahi dugu?

Bufa! Ederra bota dut. Tira, 42 lagun barruan, baten bat gehiago begira, eta asko hor zehar. Ea ba! 


Euskara irakasleak bisitatu

Sindikatu edukia