freshlearning

16
Urt
2012

#freshlearning (2)

Plisti-plasta | 2012, Urtarrila 16 - 18:13

Aurreko mezuan autoikaskuntza dagoen atakatik ateratzeko hemeretzi irizpide nagusi zirrimarratu ditut. Lan horretan jarraituko dut oraingoan ere.

20. Irakasteko modua baino garrantzitsuagoa da ikasteko modua.

21. Praktika didaktikoak ikas-prozesuan partaide direnen ideia didaktiko adostuen ondorio izan behar du.

22. Edozein curriculum edo paradigma didaktikoren balioa eragindako praktikaren neurrikoa da.

23. Ikaskuntza-prozesuaren konplexutasunaren ondorioz, gaur gaurkoz
metodologia oro dago beta fasean.

24. Planteamendu mekanizistak murriztaileak dira ikas-irakaskuntzaren antolaketan eta inplementazioan.

25. Didaktikariei, ikasleei eta irakasleei administrazio-kudeatzaileei besteko
erabakimena aitortu behar zaie.

26. Hizkuntzen ikas-irakaskuntzan, gutxienik arauak besteko pisua du estrategia komunikatiboak.

27. Ohiko ikaskuntza eta ebaluazio-atalei (zuzentasuna, aberastasuna…)
eraginkortasun komunikatiboa gehitu behar zaie.

28. Trebetasunen pisuak eta nolakotasunak erabileraren neurrikoa izan behar du. Ez, adibidez, entzumena arindu eta idazmena astundu.

29. Elkarreraginaren lanketak eta neurketak berezkoa izan behar du. Kontua ez da elkarreragina erabiltzea  zuzentasuna eta abarrak neurtzeko.

30.    Autoikaskuntza ez da bigarren mailako ikaskuntza edo ikaskuntza osagarria (hori ere bai, nahi izanez gero). Inguruabarrez gain, ikaslearen hautu metodologiko izatea du helburu.

31. Autoikaskuntzak uztartu egin behar ditu indargune duen pertsonalizazioa eta ikasketa esparru soziala.

32. Autoikaskuntzaren eta ohiko ikas-irakaskuntzaren arteko mugak lausotu egin behar dira eta continuuma osatu.

Bertan bukatzen dira oraingoz, bururatu zaizkidanak. Badakit erraza dela esatea eta zaila egitea baina zuhaitza apur bat astindu nahi badugu eta fruituren bat jaso, ideia batzuk izan behar ditugu makila.  Freshlearning, adiskidea ;-)

Argazkia: Perfect Summer Melonscape! Josh Liba. Lizentzia

14
Urt
2012

#freshlearning (1)

Plisti-plasta | 2012, Urtarrila 14 - 23:36

Autoikaskuntza deiturikoan, BOGA programaren altzoan, aritzen den irakasle-tutore horietako bat nauzu. Eta kezkatuta nago. Aspaldi batean bogan aritu beharrean, zian ari garelako errezeloan. Honelako sistema batek behar duen etengabeko berritze-prozesua geldi dagoelako ustean, berrikuntza hori eraiki behar dugula uste dut. Eta horretarako guk ere leihoak zabaldu eta  leku egin behar diogu freshlearningari: desikasi berreraikitzeko.

Ondoren, lan honetan abiapuntu izan litezkeen zenbait ideia botako ditut tupustean. Horietako batzuk autoikaskuntzari dagozkio zuzenean, orokorragoak dira beste batzuk, ostera. Hatoz:

1. Euskararen autoikaskuntza ez da edukietan edota teknologian ardaztuko. Interakzioa izango du muin.

2. Ez da ‘zer ikasi?’ galderatik abiatuko, ’zer egin?’ galderatik baizik.

3. Programa eta curriculum itxi, estatiko eta ezarrien hormak hautsi eta prozesu dinamikoa eta pertsonalizatua bultzatuko du.

4. Ez da egoera komunikatiboen simulaziora mugatuko, benetako komunikazioa bilatuko du.
5. On-line eta Off-line sareak izango ditu erabilera esparru.

6. Ikasleak ez dira Gargantuak: input-jale eta output-igorle.

7. Irakaslearen lana da bere lan-esparruari dagozkion sareetako komunikazio-emariaren kantitatea zein kalitatea zaintzea.

8. Irakasleak prest egon beharko du aldez aurretik egituratu gabeko egoeretan ere lan eraginkorra egiteko.

9. Autoikaskuntzan irakaslea ez da pilotua, kopilotua eta bidaia-laguna baizik.

10. Autoikaskuntza ez da inola ere bakar-ikaskuntza, komunitatea eta elkarlana izan behar ditu jarduera-eremu. Proiektu poligestionatuetatik abiatuz.

11.  Autoikaskuntza prozesu aktiboa da; ikasle aktiboa du, beraz, subjektu eta objektu.

12. Jakin-mina eta motibazio emozional positiboa dira ikasle aktiboaren ezaugarri eta ikas-prozesu iraunkorraren berme.

13. Ikastearen helburua erabilera bada, bihotza burua bezain garrantzitsua da. Hizkuntza ez da ikasketa objektu soila.

14. Ikasle helduak autonomoa izan behar du, baita autonomia-maila erabakitzeko orduan ere.

15. Zertifikazioa ez da ikas-prozesuaren gidaria izan behar. Ikasle batzuei ezarritako aldian aldiko zedarria baizik. Ikaskuntza zertifikatiboaren gehiegizko dimentsionamendua degradazio zantzua da.

16. Zertifikazioaren gehiegizko dimentsionamenduak gehiegizko baldintzapena eragiten du ikas-prozesuan.

17. Ebaluazioa prozesu konplexua da, erantzun zuzena edo okerra neurtzeko
 itemetatik haragokoa.

18. Ebaluazio-mota guztiak dira erabilgarri baina autoebaluazioa da
 autoikaskuntzaren ebaluaziorik berezkoena.

19. Autoebaluazioak, baliagarria izan dadin, ezinbestekoak ditu gaitasuna eta
erreferentzia.

Argazkia: No te tengo miedo, que lo sepasMarkel 2007 Flickr-en. Lizentzia.

Sindikatu edukia