m-learning

Gabinete de Informatica blogaren bidez termino berriaren albistea heldu zait: M-learning. Terminoa diot, ze funtsean aspaldian barruntatzen den kontua dabil atzetik: gailu mugikorrek ikaskuntzara ekar dezaketena.

Artikulua ondo garatuta dago, irakurtzea gomendatzen dizuet.

Han esandakoetatik gauza batekin geratu naiz, Mlearning kontzeptuaren helduleku desberdinak: gailu mugikorren bidezko ikaskuntza kontsideratu daiteke erraz-errazenean, baina funtsean ikaskuntza bera ere mugikorra izan daitekeela gogorarazten digu. Azkenik, gogoeta batera eraman gaitzake honek guztiak: ikasteko ingurune estatikoa behar dugu?

Buelta bat gehiago emanda beste gogoeta bat: ikasten duena mugitzen da, baina ingurua, ikastearen objektua, gehiago, gero eta gehiago. Mugikortasun fisikotik harago goaz nonbait.

Zientzia-fikzioaz ari garela pentsatzen hasita egongo da norbait honez gero, albiste hau duela hilabete batzuetakoa da ordea. Bai, mp3-4-5ak, segapotoak, iPodak, PDAk eta etortzeko daudenekin osatzen den trasteria guztia, horiexetaz ari gara. Twitter-en familia guztia ere hor daukagu bestela, eta, errezeloak errezelo (ez dira gutxi), mobilerantz apuntatzen dute horiek.

Estekak:

Aupa, aspaldiko!

M-learninga dela, konektibismoa dela (IKTroena ere irakurri nuen)azkenaldian kezkatzen nauen kontutxo batez arituko natzaizu(e): ikaskuntza informalaz, alegia.
Duela gutxi arte, ikaskuntza formala (eduki sekuentzializatuduna,helburu orokorduna...)zerbait ikasteko modu estandarra eta ia bakarra bagenuen ere (autodidaktak txoro bakan batzuk ziren ia), azkenaldiontan IKTei esker, eta web 2.0 eta enparauen ikaskuntza kolektibo-kolaboratiboari esker, ikaskuntza formalaren ondoan izugarri hazten ari zaigu ikaskuntza ez-formala (joera honek gorantz egingo duela nabarmen aurreikus liteke, gainera).
Honen adibide gisa, lehengoan nire lankide batek ingelesa ikasteko erakutsi zidan lan-mahai birtuala daukat gogoan, bertan zituen berak atonduak nahi adina baliabide: hiztegiak,wiki-orriak, podcastak eta nik dakit ba!
Argi daukat belaunaldi berriek(jatorriz digitalak direnak) honantz joko dutela, ikaskuntza informal pertsonalizatu, transbertsal eta helburu zehatzdunera, alegia. Edo behintzat, ikaskuntza hau "rara avis" izatetik ohiko bihurtuko zaigula irakaskuntza formalarekin uztartuta edo ez.
Konforme, Rappelen lanak egin ditut eta honen aurrean zer?
Bada nire ustetan horretarako baliabiideak dituenak marko europearra kontuan hartzen duten material banku zabalak (Ikasbileko ariketak baino tajutuagoak) elikatu beharko lituzke; bertatik. bai ikas-irakaskuntza
formalak, bai ikaskuntza formalak jan dezaten.
Eta, bide batez, bi ikaskuntza moten arteko zubi eta uztarri izan litezkeen Berbalagun bezalako proiektuei duten garrantzia aitortu eta sustatu.

Bueno Benito, nahiko da gaurkoz. Ikusten duzun moduan , kukuak bezala beste batzuen habietan lardaskatzen hasia naiz. Beno, hori ere garrantzitsua dela uste dut;denok blogari aritu beharrean, beste batzuen blogetan kukuarena egitea ere ez dator txarto zenbaitetan. Ondo segi (baina, batez ere, segi).

erantzun honi

Ikaskuntza "mugikorra" ez dut uste segapotoekin etorri denik. Aitzitik, esango nuke ikaskuntzaren lehen estadioa mugikortasuna izan zela. Hizkuntzen kasuan areago, in illo tempore hizkuntza ikasi nahi zuenak mugitu besterik ez zeukan, xede-hizkuntza "mugitzen" zen lekura.

Besterik da gailu mugikorren kontu hau. Ordenagailu estatikoen arlora eroaten izan dugu kontua azkenotan, zibergelak eta enparauak...

Eta tontamentean inguruan sakeleko komunikazioa suspertzen hasi da, eta web2.0rekin esan genuen modura, seguruenik komunikazio kode berriak sortu daitekze honekin ere (bai, Twitter-enak intrigatuta nauka).

Jatorrizko belaunaldi digitala aipatu duzu, eta bitxia egiten zait zelan web2.0 famatu honek edade batetik aurrerako jendeagan daukan arrakasta handiagoa gaztetxoen artean baino. Haiek, berriz, sakelekoa, kamara digitalak, media-erreproduzigailu eramangarriak eta halakoetan zaleago eta abilago dabiltzala iruditzen zait.

Funtsean, hizkuntzaren bidezko komunikaziorako euskarri berriak, eta ondorioz, seguruenera, adierazpide berriak ere bai.

Zer egin? Ez dakit ikasmaterialak diseinatzea giltzarria ote den, baliteke, baina, beharbada, ikastea ikasgelara ez dela mugatzen konturatzetik hasi, eta horrek eman ditzakeen aukerak jorratzeari ekin, maila teknologiko guztietan, betiko solasalditik azkenengo aparatoraino, eta komunikazioaren esparru guztietan.

Bide batez, Iparraldeko lankideek lehengo egunean esan ziguten hasi direla gailuak banatzen, eta hor dabiltza, zer-nolako entzungaiak sartu et haiekin zer egin pentsatzen.

Beno, Plisti, ez dizut esango Jolausek esan ez duenik. Edozelan ere, han edo hemen, estimatzen da zurekin jardutea. Eta jende gehiagorekin ere bai. Gure blogak irakurtzen duzuen besteokin alegia.

Guk segi, segituko dugu, eta konpainiarekin bada hobeto.

erantzun honi

Aupa plisti-plasta.

Arrazoia duzu; tarteka-tarteka kukuarena egitea besteen blogetan ez dago batere gaizki. Baina blogarion ardura nagusiena gure habia ondo zaintzea izan beharko litzateke eta zurea aspaldi honetan nahiko utzita daukazu. ;)

Noiz heldu behar diozu berriro blogeatzeari? Goierritik faltan botatzen ditugu zure ekarpenak. Ea laster nire agregatzaileak sorpresatxo bat ematen didan eta Plisti-plastaren karpetatxoa betetzen hasten den! Animo!

erantzun honi

Gerotxuago luzatuko gara erantzunean. Momentuz egiozue kukutxua Gabinete de informatikako hurrengoari: UMPC, ¿posible futuro de dispositivos móviles?

Edo Andoni Sagarnaren honi: Kokapenean oinarritutako zerbitzuak jakintzaren zabalkundean

Eta hasi gaitezen honako aparaturen batekin entrenatzen:

Maiatzeko olentzerorik balego!

erantzun honi

Zure hitzak eta Benitorenak biziki estimatzen ditut; eta animo bikoitzak jaso datozenengandik etorrita. Arrazoi duzu norberaren habia zaintzearena dela garrantzitsuena diozunean, baina hain dira denbora aldrebesak!; gainera, badakizu zein den kukuaren patua: "Maiatzean kuku, garagarrilean mutu".
Mila esker, dena den.