ikasturtea

11
Ira
2009

Desioa eta errealitatea

Gaurko, irailak 11, hirugarrengoz tradizio bihurtzeko bidean dagoen ekitaldia dago iragarrita: EAEko Ekitaldi Akademikoaren hasiera ekitaldia, HABEk antolatuta. Badakizue dakizuenok, autoritate eta ordezkarien berbatxu batzuk, hizlari baten hitzezko hitzaldia, eta luntxa aka pintxo jana. Behin baino ez naiz egon eta ez dago txarto, kexatzen behintzat ez gara hasiko. 

Aurten baina, Murphyren atzaparrek bete-betean harrapatuta berriro joan barik. Tira ba, jarduteko uneak eta lekuak egongo dira bestela. Pena ematen dit aurtengo gonbidatuari entzuteko aukerarik ez izatea baina.

Iragarri aurretik ez dut ezagutu izan Juli Palou. Puntuak galdu ditut honez gero, baina hala izan da. Bitxia da haren izena ezaguna ez izana gainera, Bartzelonako Unibertsitatetik hizkuntzen irakaskuntaren inguruan dabilen mogimendu interesgarriaren erdigunean dago Palou nonbait, eta HABEkoek utzi diguten hitzaldiaren laburpenean (pdf, eta pantailari buelta emanda irakurrita), zerbait berria kontatzera datorrela iruditu zait. Gai batzuk igarri ditut hortik: hizkuntza ikasleren nortasuna, nortasun horren osaketa, bilakaera horren narrazioa, "niaren idazketa"...

Idazketak, adierazteaz gain, pentsaera eraikitzen du. Norbanakoak bere buruaz, bere esperientziaz idazten duenean, bere burua banatzeko aukera du, eta, beraz, bere buruaren alderdi berriak aurkitzeko egokiera. Niaren idazketa gogoeta egiteko aukera bilakatzen da, norberak pentsatzeko abagune eta ikasten ari den pertsona moduan bere burua ikusteko egokiera.

Eta laburpen hori irakurrita -apur bat kriptikoa akaso, baina horregatik iradokitzaileagoa- pentsatzen jarri naiz hizkuntza ikasteak zer ekarri digun horretan ibiil garenoi , zelan ez garen ibili sarri gauzak esateko modu berri baten bila soilik, eta ibilbide horrek gugan azken batean ergina izan duela konturatu. Eta akaso esperientzia horren berri emateak norberari zein entzun-irakurtzeko gogoa-zortea-patua daukanari zerbait piztuko ote dion.

Esan dut ba, kontu berria eta interesgarria. Lastima zuzenean entzun ezin izana. Inork kontatuko ahal digu! (esperantza handi barik)

Dena dela, Palou ezagutu ez, eta internetomanook hartuta ditugun bizioen artean ez dakiguna segidan gogelatzea denez, hantxe hasi naiz Palouren berriren bila. Eta tontamentean irakasleen prestakuntzan jardun duela jakin dut, eta horretaz idatzi duela, eta berak parte hartutako liburu pare bat Google Books-en topatu. Artikulu baten titulua gustatu zait gainera: "Els professors de llengua: entre el desig i la realitat". Horixe, desioa eta errealitatea, prestakuntzarekin dudan sentsazioa deskribatzeko hitz bi horiexek hautatuko nituzke neuk ere.

Prestakuntza, ene! Uztailetik hona, Miramarreko ikastarokoak, hangoei ekiteko sasoia heldu da bada. Buelta pare bat ematen hasi beharko dugu.

12
Ira
2008

David Crystalekin

Aitor | 2008, Iraila 12 - 20:21

Oharra: Gaur egin da EAEko 0809 ikasturtearen hasiera ekitaldia Donostian. Nik ez dut joaterik izan baina Aitorrek bai, eta han ikusi eta entzundakoa kontatu digu iruzkin batean, David Crystalek esandakoak gehien bat. Ikasturte akademikoa hasi dela iragartzeko iruzkina mezu batera ekarri dut. Hona hemen Aitorren kronikatxoa (eskerrik asko bide batez):

Zure jakinmina (eta Karrajuko lagunena) asetze aldera, gaur Miramar jauregian bizitakoa laburbiltzen saiatuko naiz. Toki ederra, eguraldia halamoduzkoa, pintxoak gozo-gozoak, konpainia ona: Joseba Erkizia eta Patxi Bastarrikaz gain, aurpegi ezagun nahiko: Joxe Manuel Odriozola, Mikel Zalbide, Iñaki Pikabea, Erramun Osa, Iñaki Irazabalbeitia, Pello Esnal, Mertxe Mugika, Gurutze Sarasola... eta HEAko beste hainbat lagun eta ezagun.

Harira joanda, interesgarria eta atsegina izan da Crystal irakaslearen jarduna, itzulpen-zerbitzu bikainaren bitartekotzarekin. Esandako ia ideia guztiak aurreko mezuan aipatu nuen "Hizkuntzaren iraultza" (eta ez "borroka") liburuan azaltzen ditu:

- Normalizaziorako ezinbesteko osagaiak: "goitik beherakoak" (lege-marko egokia, bitarteko egokiak...)
- Eta behetik gorakoak (herritarren atxikimendua, familia barruko transmisioa...)

Honen barruan berebiziko garrantzia eman dio gazteen munduari eta berau erakartzeko bitartekoei. Hauen artean, teknologia orokorrean, eta internet bereziki, nabarmendu ditu beste guztien gainetik. Hau dela eta, balio erlatiboa eman dio berauetaz baliatuz egiten den hizkuntza erabilera askeari eta ez "hain zuzenari" (hau azpimarratu nahi dut goragoko mezuan akatsei ematen zaien garrantzia ikusirik, ñabardurak ñabardura)

Bertan egon zareten besteok gehitu edo zuzenduko dituzue urgentziazko laburpen honetan agertzen ari naizen ideiok. Nik Crystal irakaslearen beste ideia nagusi hau azpimarratu nahi nuke. Normala da hizkuntza txikietako erabiltzaileok izatea, bereziki, hizkuntza horren ardura eta kezka nagusia. Baina, bere ustez, mundu osoaren ardura da hizkuntza txikien biziraupena. Izan ere, hainbat eta hainbat hizkuntza daude gaur egun galtzeko zorian eta bidean (hamabostean behin bat galtzen omen da; historian zehar hizkuntza batzuk galtzen joan dira, baina sekula ere ez gaurko abiaduran. Eta hizkuntza bakoitza mundua eta bizitza ikusteko eta barneratzeko ikuskera berezi bat da. Batek ere ez du osoa eta globala eskaintzen, berea baizik. Hau dela eta, mundu osoak egon beharko luke kezkatuta hizkuntzen iraupenaz. Naturan ematen den hondamenediarekiko adinako sentiberatasunik ez du ikusten hizkuntzen alorrean. Eta hori lortu beharra dago,kontzientzia hori sortu beharra dago.

Hizkuntzen defentsa sutsua egin du. Baztarrikak Crystalen aurkezpenean azpimarratu duenez, eskertzekoa da munduko hizkuntzarik boteretsuenean, hots, inglesean nabarmendu den hizkuntzalari bat nabarmentzea, hain zuzen ere, hizkutza txikien defentsan.

03
Ira
2008

Do you remember?

Bufa! Aurtengo udakoa bai relaxa! Tontamentean irailean paratu gara derrepentean eta karraju nagusia ziku daukagu. September, Earth, Wind & Fire-en kantu zaharra etorri zait gogora eta tarareatzen hasi naiz: Do you remember....?.

Eta lehengo iraila "erremenbratzen" hasi naiz. Ia ahaztuta. Zenbat gauza pasatu dira urtebetean!

Ikasturtearen naturaltasuna aurrerantzean hain naturala izango ote zen galdetzen hasi ginen. Urtebetea joanda une honetan naturala ez den bakarra neure galbana da, hala ere, esango nuke ez dela berrikuntza handirik agertu oraindik.

"Aprender euskera" hura internet-en bilatuta zer aurkitzen genuen kexaka ibili ginen gero. Urtebetegarrenean Google-en emaitzen lehenengo orrialdean Gabriel Aresti euskaltegia eta Eusko Jaurlaritzaren erreferentzia hau ikusi dut online metodoen artean. Gainerakoetan ez da egon posizionamendu lan handirik.

Kolpetxoa egin diet euskaltegien webguneei, eta ez dago nobedade handirik han ere. Publizitate kanpaina gehienak box-etan daude oraindik nonbait. Gipuzkoako Udal Euskaltegien sheriff-ak eta AEKren laguntxoak orain arte aurkitu ditudan bakarrak. Aste pare bat edo itxaron beharko da seguraski.

Ikasturtea hasteko dagoela. Seinale gutxi oraindik. Karrajuko alfonbrari hautsa kendu eta seinaleak aurkitu eta ematen hasi beharko dugu, ezta?

Ummm. Bizkortuko gaituen zerbait behar dugulakoan nago. Estimulanteren bat aurkitu duzue udan?

02
Urr
2007

Txis....pun! Hasi da!

Inaugurazio ofiziala eduki genuen lehengo astean, baina ikasturtea benetan hasi den behin-betiko seinalea Erandioko Udal Euskaltegiko ikasle batek bidali digu blogosferara:

Heldu da eguna! Bai,gaur euskaltegiko lehen eguna izango da,beraz, lauetan ez dut biao egingo Cry. Ze azkar pasatu diren hiru hilabete hauek! Gaurtik aurrera betiko ohiturak berreskuratuko ditut, zenbat gauza egiten hasiko naiz gaur. Pentzatzeak nekatzen nau Frown, hobe da horretaz ez pentzatzea eta etorri behar dena etor dadila, bestela ez dakit zer egingo dudan.

Gaurko ez dago gehiagorik kontatzeko, hurrengoan gehiago edo ez, batek daki. Agur.

Egia da. Zenbat biao, kafe, paseo, berriketa eta barealdi sakrifikatuko dira hemendik aurrera? Ea ba, ez dezala gure lagunak biaoa galtzeagatik damurik izan! Ezta guk geuk ere.

Sindikatu edukia