bideoa

Eitb nahierara, baina jaitsi gabe

Aspaldian aipatu genuen hemen Eitb-ren webgunea ikus-entzunezko dokumentuen iturri handia izan daitekeela euskara irakasleontzat. Bai, txukunagoa, ordenatuagoa akaso, erakargarriago eta txuloagoa askorentzat, baina dokumentu-iturri izateko arazoak izango ditugu hemendik aurrera.

Irrati saioak mp3 formatuan eta bideoak mp4-n jaisteko aukera ematen zigun lehengoan, eta orain ez eitb.com-en, ez eitb.tv berrian ez da aukera hori zuzenean agertzen, eta edukiak babestuta daudela ematen du gainera. @garagarra-k oharatarazi digu tweet honetan.

Badirudi audioa eta bideoa RTMP protokoloan eskaintzen direla orain, beste telebista kate askok egiten dutenaren antzera, bideoak jaitsi edo kopiatzea eragozteko asmoz. Eta horrek konexio barik erabili behar dituztenei oso zaila jarri die jaistea eta beste leku batera eramatea, klasera esate baterako.

Bila ibili naiz, eta ez dut alternatiba errazik aurkitu. Eitb.tv-tik ("nahierara") programa hau erabilita jaitsi daitezkeela dirudi, ez eitb.com-etik ordea. RTMP protokolo horretan eskaintzen diren edukiak jaisteko beste alternatiba batzuk daude munduan, baina ordenagailuen erabiltzaile arruntarentzat konplikatuak edo astunak izan daitezke gehienak.

Audioei dagokinez, lehengo podcast-ak mantentzen dira, eta hortik bai, mp3 formatuan jaitsi daitezke edukiak, behar dugun entzungaia podcast-etan badago behintzat.

Bideoei dagokienez, lehen aipatu dudanaz gainera, ingelesezko bertsio honetan lehengo interfazea gorde dute, eta bideoak jaisteko aukera zuzena mantentzen da, baina erdarazko bideoak dira dirudienez.

Tira, ikus-entzunezko material horiek konexiorik gabe erabili behar dutenentzat jaitsi eta leku batetik bestera eramateko aukera gehiago edo errazago ezagutzen badituzue eskertuko dizuegu jakinaraztea. Hemen behintzat ez dute azaltzen.

100 lore

Josi Sierra tertuliakideak lehengo igandean kontatu zigun tertulia osteko tertulian, proiektu batean sartu da, bere ekimenez eta gustoz: 36ko gerrako testigantzak jaso nahi ditu bere kamararekin, testigantzak jasotzeaz gain, material pedagokikoa ere egingo da grabazioekin.

100 lagun behar ditu, gerra hasi zenean 12 urte edo gehiago zeuzkatenak (85 urtetik gora gaur egun) eta euskaldunak.

Ilusionatuta dabil Josi, lehengoan igartzen zitzaion, maite ditu horrelakoak eta Karrajuan ere aipatu dugu haren lana inoiz.

Josiren kamarak ekarriko dituenek berriro ere mereziko dutelakoan, hemen doa gure aletxoa:

Ezagutzen dituzue edade horretako euskaldunak, gerra garaia bizi izan zutenak? Josiri lagundu ahal diozue?

Hala bada, jarri harremanetan berarekin helbide honen bidez: udaberrigaldua@gmail.com.

Hemen duzue Josiren lanaren ale bat:

"El euskaltegi" aztertuta

Badakizue Karraju honetatik gustatzen zaigula euskararen inguruko kontuetatik harago hizkuntzaren irakaskuntzarekin lotura duten kontu eta pertsonei jarraipena, eta ahal bada, haiekin harremana izatea. Horrela bada, gure lagunen artean ELE edo gaztelaniaren irakaskuntzan dabilen jendea ere badugu, bi (hurbilenak) aipatzearren :Ibilbideako Iñaki edo Tres Tizaseko laukotea adibidez. Ekarpen eta ideia interesgarrien iturri ditugu bi hauek eta beste hainbeste.

Tres Tizasekoek hain zuzen ere, sorpresatxoa eman digute aste honetan. Aspaldian zabaldu zuten "Te cedo la palabra"  txokotxoa, hor "erresidenteak" ez diren blogariak gonbidatzen dituzte lantzean behin, eta aste honetan gonbidatu benetan interesgarria ekarri digute: Leonor Quintana.

Leonor gaztelania irakaslea dugu, Grezian dihardu, eta ELEren (gaztelaniaren irakaskuntza) munduan interneteko saltsero bizienetako bat da. Bere blogetik aparte, TodoEle eta Comunidad Todoeleko sustatzaile eta partaide aktibo dugu, eta beste hainbat salsatan ere badabil.

Eta Leonorrek proposamen benetan bitxia ekarri digu Tres Tizasera. Vaya Semanitako "Euskaltegi" sortako sketch batetik behaketa-azterketa didaktikoa egin digu. Gauza batzuk ikusi ditu Leonorrek esketx horretan. Azpimarragarriena nire ustez, gogoeta didaktikoa bistan eta eskura ditugun elementu kotidianoetatik ere abiatu daitekeela erakustea izan da. Ariketa interesgarria izan da eta ezin izan dut hona ekartzeko tentazioari eutsi. Beraz, Leonorren beraren baimenarekin (mila esker, gracias, ευχαριστώ) artikulua itzuli eta hemen duzue:

Oso dibertigarria da ETBren bideo hau, H2ko ikasle eta irakasleentzat batez ere. Baina jo dezagun hau benetako klasea dela... Zer esan genezake?

1. H1 edo H2 klaseko hizkuntza bezala erabiltzea. Andereñok H1 (gaztelania) baino ez du erabiltzen, gehiegi eta sobera, kasu honetan arrazoiek ez daukate zer ikusirik metodologiarekin, telebistarekin baino, bistan dago. H1en erabilera, duda barik, faktore askoren menpe dago, helburuak eta programa betetzeko denbora besteak beste, eta askotan komenigarria ere izan daiteke, baina nire ustez ahalik eta gehien mugatzen ahalegindu beharko genuke. Comunidad Todoelen horri buruzko eztabaida bat dago eta bisitatzea gomendatzen dizuet bide batez.

2. Afektibitatearen garrantzia ikaskuntzan. Alfredo eta Edorta ikasteko motibazioaren bi muturren ereduak dira. Ikasleak animatzea irakaslearen lanaren partea dela uste dut, baina aldi berean ikastaldean oreka mantendu behar da, inork geure arreta monopolizatu gabe, horretarako guztien parte-hartzea ahalbidetzen duten teknikak beharko genituzke, talde-lana bezala. Era berean ikasleen adina, izaera eta ikasteari buruz hark dituen ideiak errespetatu behar dira, inor baztertuta eta lekuz kanpo sentiarazi gabe, Alfredo bezala. Aukera eman behar zaie guzti-guztiei, eta ez ideia pedagogiko ultraberritzaileei neofitoaren grinarekin itsu-itsu eutsi.

3. Errorearen trataera. Hizkuntzen irakaskuntzan berebizikoa da ikasleari ulertaraztea errorea oso produktiboa dela eta arriskurik hartzen ez duenak gutxi ikasiko duela. Hala ere, zeintzuk errore zuzenduko ditugun ikusi behar da, eta, batez ere, nola zuzendu. Kontrakoa pentsatu daitekeen arren, neure esperientziak diost helduak sentiberagoak direla honetan. Nik neuk kezka berezia dut, nahi dut ikaslea erroreaz konturatzea, baina ez dut honekin larritzerik nahi, eta aldi berean, arduratzen nau erroreok hasierako etapetan arretarik ez emateagatik fosilizatzea, horretarako moduak aurkitzea da nire kezka.

4. Agindutako atazen egokitasuna. Dudarik gabe, irakasle ona ikasleekin arduratzen da, baina era berean arduratzen da ikasleari ataza bat eman baino lehen hura egiteko beharko dituen informazioa eta ereduak ematen. Nola emango dizkiogu orduan, edozein gai eta mailatan, egiteko moduan ez dagoen lanak? Baina, kontuz! Ez gaitezen kontrako muturrean eror, eta ez dezagun ikaslearen gaitasuna gutxietsi.

Bufa! Irakastea konplexua da benetan eta zuen esperientziak eta ikuspuntuak ere ezagutu nahi nituzke. Nik bideoa ikusi ondoren neure gogoetak kontatu baino ez dizuet egin.

Leonorren analisiari gehitzekorik? Zer diozue?

VSko sketch batetik hau ateratzen badugu, benetako klase batetik zer ez genuke aterako? Ezta?

Lotura: Leonor Quintana: Comunidad Todoele (Tres Tizas)

Ongi hitz egitea

Bartzelonatik etorri diren sorpresa polit bi jaso ditugu asteon Atoanen. 

Gaur berton Euskaltuben bideo hau aurkitu dugu: Euskaraz ongi hitz egitea oso erraza da, Bartzelonako Euskal Etxeko lehenengo mailako ikasle-irakasleek egina.

Umore, ironia eta graziarekin hizkuntza ikastean erroreen tratamendurako bide "eraginkorra" proposatzen digute. Praktikara eraman ez, baina seguru inoiz askori gogoaren eremu aitortezinetakoren bateko bazterren batetik etorri zaigula halako eldarnioren bat, erroreen deabruak piztuta.

Duela astebete, berriz, ELE masterra egiten dabilen Iñakik ikastarorako ariketa modura prestatu zuen euskara eskolaren berri eman zigun ederto batean -ohi duen bezala- Ibilbidea blogean, Enseñando euskera en el master mezuan hain zuzen ere.

Klase labur bat prestatu zuen ikaskideekin burutzeko. Helburua euskaraz jardun komunikatibo erraza burutzea aurretiaz hizkuntzaz ia ezer ez dakien jendearekin. Aurkezpen txikia egin zuen eta haren gainean egin zuen lan. Hau ere blogean erakutsi zigun eta hemen daukazue:

| View | Upload your own

Blogean bertan iruzkin pare batean aurkezpena ikusita lagun pare bat ondorioak atera eta probak egiten hasi ziren, haietako batek honakoa:

Ni Ernesto deitzen naiz

Nire aita Adrian deitzen da

Nire ama Luisa deitzen da

Laurarena (eta Danielena eta Elenarena) aita Ernesto deitzen da

Laurarena (eta D eta E) ama Aurora deitzen da

Aaaaa! "Laurarena aita.."!!! Zorroztu igitaia!

Iñakiren erantzuna:

La trampa está en que en el sintagma nominal “Lauraren aita” la palabra aita es la que lleva la marca de nominativo, por eso no se diría “Laurarena aita…” sino “Lauraren aita”.

Resumiendo, te sobraba alguna “a”. Y te ha pasado porque en lugar de responder como en el material diciendo “Laurarena” (recuerda: Iñakirena. Bartena.) has ido más allá y has querido construir una frase completa, ¡lo cual es fantástico!

Igitaia eta kodaina uzta batzeko lanabesak izaten dira. Nekez batuko da uzta aurretik hazia erein eta ongarria ematen ez bada.

Egia da!

Ikasleek sarritan irakasleok baino umore gehiago.

Barre egin dut Gabriel Arestiko ikasle hauen bideoarekin:

Ona, ezta?

Informazio gehiago: I. bideo-labur lehiaketaren irabazleak

KTB (Karrajua Telebista)

Sorpresatxoa eman digute gaur Euskaltubeko lagunek. Euskaltuben dauzkagun bideoetan "eulia" sartu digute, badaizue izkina baten agertzen den mikrologoa. Laupabost bideotxo baino ez daukagu han ipinita, baina "eulia" daukagula serietate apur bat hartu beharko da. ;)

Aupa Haritz eta euskaltubero guztiak!

Artxiboak

Archive.org edo Internet Archive interneten artxibategi erraldoia sortzeko irabazteko asmorik gabeko egitasmoa da. Martxan dago aspaldi, artxibategiak adar nagusi bi ditu oraingoz: webguneen historialak eta multimedia fitxategien (filmak, audioa, testuak...) biltegi libre eta irekia. 

Eta bietan dagoeneko hainbat eta hainbat fitxategi gordeta eta milioka webgune dauzkate indexatuta. Azken honetan maiztasun batekin webguneari "argazkia" hartu eta bertan gordetzen dute etxean daukagun norberaren argazki-albumaren antzera.

Ez pentsa webgune handiei egiten dietela soilik. Karrajuari ere egin diote jarraipena adibidez, eta seguru web edo bloga daukazuenok zeuen helbidea sartzen baduzue han aurkituko duzuela historiala.

Karrajuari urte biotako errepasoa egiteko ondo dago, eta Archive.org-en gordetakoei "argazkiak" hartu, Flickr-en gorde eta irudiok Animotora bidaltzen badituzu, honako spot-a eduki dezakezu di-da batean.

Horrelakoekin norbera Google-en besteko inportantea sentitzen da hamabost minutuan ;-)

Irakasleak behar dira

Lizarrako AEKn irakasleak behar dira. Hala jakinarazi digute hango ikasle-irakasleek sarean agertu den bideo honetan.

Diario de Noticiasen ere agertu da albistea: El euskaltegi busca 'irakasles'. Jende asko ikasi guran, alternatiba bakarra eta irakasle gutxi.

Irakasleen joan-etorria leku guztietan arazo bada, euskaltegi txikietan eta hiriburuetatik urrun zailago suertatzen da askotan eskaria asetzea. Arazo estrukturala izan daiteke nonbait eskatzen den unean eta lekuan euskara ikasi nahi duenari beti bidea ematea. Eta zaila era berean horretarako irakasle guztiei lanean iraunkortasuna eta prestakuntza ziurtatzea.

Irtenbide errazik ez dago, ez. Eskaintzan eta modulazioan berregituraketa sakona akaso.

Kontuak kontu, ikasteko animoa bizi-bizirik dabil Lizarra inguru horretan. Lastima izango litzateke lagun horiek ikasteko aukera galtzea. Ezta?