11
Aza
2008

Hogeita bost +

Euskaltegietan diharduzuenok jakingo duzue honez gero, besteok zerbait entzun-irakurri duzue igoal. Aurten HABE erakundeak 25 urte bete dituela eta ospakizun-ekitaldi sorta izango dugu udazken honetan zehar. Lehengoan irratsaio berezia egin zuten Euskadi Irratian, eta bihar ekitaldi instituzionala izango da Donostian. Zerbait gehiago ere egingo da, HABEren webgunean edo Ikasbilen emango digute horren berri dagokion sasoian.

Ez dut HABEz hitz egingo baina. Biharko ekitaldian helduen euskalduntze-alfabetatzean 25 urte edo gehiago jardun duten lankideak omenduko dituzte, berrehun baino gehiago, haien artean hurbilekoak asko.

Lehengo egunean aurkitu nituen haietako batzuk, euskaltegian, lanean. Pozik zeuden, omenaldiak ilusioa egin die, eta egia da, seguraski egiten dieten lehenengo omenaldia da, euren lanagatik. Badakizue, beti aipatzen diren "benetako" omenaldi horietatik aparte: ikasleen eskertza, lankideen animoa eta abar.

Eta pozez ikusita poztasunetan pentsatzen jarri naiz. Lanbide honek zenbat poztasun eman dizkigu urteetan? 25 urte edo gehiagotan honetan jardunda inork "Eta zelako lana da zurea?" galdetuta, derrepentean botako genituzkeen laupabost adjektibo horietatik zenbatek edukiko lukete karga negatiboa eta zenbatek positiboa?

Hasiko gara akaso "gogorra", "ordu asko", "nekosoa", "ordutegi txarrak", "ikasleak ....." bezalakoekin. Beharbada "polita", "sortzailea", "jendea ezagutzen duzu", "harreman onak egiten dira", "motibagarria" bezalakoren bat tartekatuko dugu. Gazi-geza da bizitza eta gure lana ere bai, zer esanik ez.

Interlokutoreak -urruneko turista ez bada- segidan esango digu apika: "oso lan polita da", "kriston meritua daukazue", "euskarak asko zor dizu" eta halakoak. Eta halakoak entzunda batzuetan Afrikako muturreko txoko batean bizitza lanean sakrifikatu duen misiolariaren miresmenaren moduko bat barruntatuko duzu. Gutxi eta gutxiren truke ausartzen dira lurralde horietara bai. Beste batzuetan fedearen babesle gorenari edukitzen zaion errespetu-beldur moduko bat: "Honekin euskaraz egin behar da, irakaslea da ta". Bestetzuetan besterik ez eta helduei euskara klaseak ematera dedikatu den "pringaoa" baino ez zarela sentiaraziko zaituzte konturatu barik. Beste batzuetan.... zeuek esan.

Baina hainbat urteren bueltan, badakizu, atzera begira paratzen zara. Eta mingotsenak ere azukre puntu bat hartzen du nostalgiaren galbahetik pasatuta. Gerra elkarrekin sufritutako soldadu-taldean bezala, pertsonak dituzu gogoan, ez batailak eta oinazeak soilik. Haserreak eta riki-rakak tartean asko bai, ezin ikusiak eta maiseoak ere bai, bale, baina lotura bat egin da ia ohartu barik, gerrako beteranoak batzen direneko poztasuna.

Hogeita bost, hogei, hogeita hamar edo berrogei urte asko dira izan ere. Eta lotura hori ez dute historia liburuek (edo Wikipediak) azalduko. Konta dezatela sikieran egin dugunak ekarriko duena.

PD: Gerrako beteranoak, misioilariak... Dedio! A ze epopeia gurea! Honelako soinu banda beharko dugu.Wink

PD2: Ondo pasatu bihar Donostian! Eta etzi, eta etzi damu eta hurrengoan, eta hogeita bost baino askoz urte gehiago...

Zorionak guztioi!

aitor (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 11 - 10:33-(e)an bidalia.

Gustura irakurri dut zure iruzkina, Benito. Egia esan, pribilegiatu samartzat daukat nire burua, ibilbide luze hau neguko kuarteletatik eta zalgurdi dotorean egin dutenetakoa bainaiz,, askoz baldintza txarragoetan egin duzuenon aldean. Zorionez, ezberdintasunak (oraindik egon arren) murrizten eta lautzen ari direla uste dut. Honen guztiaren karietara, oso ona iruditu zait zuk dagoeneko ATOANera ekarri duzun eta gaur BERRIAk dakarren AEKko kide historioen artikulua: elkarlanean irauteko eta elkarlana sendotzeko deia, baina iraganerako begirada kritikoari muzin egin gabe.

Batailak

Josu (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 11 - 11:55-(e)an bidalia.

Simil militarrekin jarraituz, infanteriako kide izateaz, eta 25 urtetan batailaz bataila ibiltzeaz harro nago. Eta lubakikideez ere harro. Baina Generalek egin d(ig)ute huts gerra honetan; ez ditut lehen lerroan nirekin sentitu, ez baitira egon. Arma berriak eskatu dizkiedanean, "konpondu hadi daukaanarekin" esan didate. Aurrera egin behar zela esan diedanean, "ez, ez, mantendu hadi hor, eutsi hire posizioari; baina aurrera ez" erantzun didate. Eta orain, 25 urteren buruan urrezko erlojua eman nahi didate, gerra amaitu delakoan. Ba ez, gerra ez da amaitu. Ez dut erlojurik nahi, ez dut omenaldirik nahi; armak nahi ditut, arma berriak, dizdiratsuak, onenak. Ez dago posizioa mantentzerik, aurrera egin ezean atzera goaz-eta.

11/11/11

Plisti-plasta (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 11 - 12:35-(e)an bidalia.

Fermu, gudariok!

Bitxia bada ere, gaur bezalako egun batean 11. hilaren 11. eguneko 11etan adostu zen lehen mundu gerrako armistizioa.

Gala-uniformea jantzi eta ardo kopa bat esku artean dugula pake itxurak egingo ditugu gaur Donostian. Baina bihar hasiko da bigarren mundu gerra berriro (horrelakoak gara batzuk) eta arrazoi du Josu kaboak, arma eta irizpide berriak behar ditugu infanteriako soldaduok aurrera egiteko.

Baina gaur 11. hilaren 11. eguna pake eguna da 11k arte, behintzat.

Musika dela-ta

Txelis (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 11 - 13:22-(e)an bidalia.

Pentsatzen nuen gutxi ginela soldadutza egindakoak, baina... Zein gustuko duen jendeak halako musika hori. Nik: "La musica militar nunca me hizo..."

Gerlari gerreroak

Benito-(e)k 2008, Azaroa 11 - 13:38-(e)an bidalia.

Bai, Txelis, gustuko musika ez da izaten, baina ikusten duzunez, gure beteranoak gaur gerra gosez dabiltza. Gaur bakea baina bihar frentera doaz denak.

Eta ni urpekontzia hartu, Zurriolan "aparkatu" eta periskopiotik kuku eta kuku ibiliko nintzateke gaur. Hori bai, torpedoak biharko gordeta.

Sarean agertu diren beste erreferentzia batzuk

Karrajua-(e)k 2008, Azaroa 11 - 16:59-(e)an bidalia.

Leire Narbaiza Kalamuatik Txargainera blogean: HABEk 25 urte

AEK-ko irakasle batzuk Berrian eta beste hedabide batzuetan: HABEren hogeita bosgarren urteurrenaren harira

Ikasbilen eta HABEren webgunean omenduen zerrenda argitaratu dute.

Soldadu gazteak, trintxeran!

leire narbaiza (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 11 - 17:53-(e)an bidalia.

Laster hasiko da Donostiakoa, eta gazteagoak garenok(je, je, je) trintxeran jarraituko dugu di-da egurra banatzen gure ikasle sufrituei.
Bai, zuek jan "kanapies" batzuk gure kontura! Haberi hori baino askoz gehiago ez diozue-eta aterako :-)
Disfruta ezazue gure partetik ere.
Ez ahaztu, gaur armistizioaz gain San Martin ere badela.....
Borroka ez da amaitu kamaradok!
Leire, sargenta

Kronika soziala

Benito-(e)k 2008, Azaroa 11 - 19:41-(e)an bidalia.

Pelukoa eskumuturrean eta tripa bete kanapies etorriko zaretela kronika sozial apur bat estimatuko genuke goardiako tropetakook. Betiko kronika belikoen ordez saltsa larrosa apur bat, ez?

Intereseko gaiak:

  • Jantziak, trapuak, trajeak eta orrazkerak. Estiloa eta elegantzia. Dotoreena, txartoen jantzitakoa, tendentziak...  
  • Kronika gastronomikoa: kanapiesak, ardoa eta haien ondorioak.
  • VIPak eta Who's who. Gonbidatu ilustre eta nabarmenenak. Ausentzia sentituenak (gureak ez, jakina). Diskretuenak. Anfitrioak....
  • Zurrumurruak, entzundakoak eta esandakoak.

Zer esanik ez, material grafikoa estimatuko da bereziki.

Donostiatik

Plisti-plasta (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 12 - 02:53-(e)an bidalia.

Donostiara joateko alkondara txuri-urdina jantzi dut ‘Have a nice day’ dio etiketan (komaidios), transportea hartu eta Donostiako lubakira abiatu naiz.

Zuek zarete zuek, hainbeste kabo, sargenta eta jeneralekin jira bueltaka eta zer gertatuko ote? Bada, sinestuidazue ekitaldia hasi bezain pronto hasi dela bigarren mundu gerra: Xabi Paya Lili Marleenen musikarekin bertsoak botatzen euskaraz eta erdaraz!!! Wie einst Lili Marleen jotzen zuen Iñaki Salvadorren pianoak, Wie einst Lili Marleen, eta bertan geunden gudari beteranoak, jada, ez ginen Kursaalen; gogoa, orain, 90eko gudaldi hartan genuen; ondoren, bigarren lerroan eserita dagoen 98ko kamarada harengan. 120 soldadu inguru ginen omenduak, denboraren zauriak nabarmenak ziren guztiongan. Wie einst Lili Marleen.

Ondoren, Iban Garate eta Ane Gabarain aritu dira topiko samar baina umoretsu, zeniezazkidakete eta ninderraion bezalako sufrikarioekin jokatuz; abestiekin ere jolastu dute ulergaitzak direla adierazteko eta, nola ez, berriro ere gerra hotsak aditu ditut (zuena da errua) : baga, biga, higa, laga boga, sega, zai, zoi, bele, arma, tiro, pumm!

Eskerrak, tartean, tropak lasaitzeko jeneralek gozo hitz egin diguten: Joseba Erkiziak historia eginez , tropen hedapenaz arituz eta gerra ondo doala adieraziz. Patxi Baztarrikak euskaldun peto-petoak ez ezik, euskara ulermen mailan ezagutzen dutenak ere erreklutatu behar ditugula esanez. Miren Azkarate erabili behar diren taktikak azalduz… eta gero nor agertuko eta lehendakaria bera bizikletan… Ah, ez!… Alkain da barren! Urgentzietako medikua dela esan dio Lehendakariari (badakizue kontsultaren kontua tartean). Eta orduan agertu da benetako Lehendakaria, euskara dela berak lortutako dominarik garrantzizkoena esan digu beteranoei eta aurrera egiteko tinko eta fermu. Olio zopa, kikili salda, urrup edan edo klik!

Han geunden 120 beteranoak, ezkerretan, irakasle uniformearekin, pozik egia esan, noizean behin azukre pixka bat ere eskertzen dugu eta. Eskumatan, trajea jantzita, polit bureau-a: Txabarri, Martin Etxeberria, Lizundia, Labaien, Azkue eta atzerriko potentzietako zenbait ordezkari. Ikimilikiliklik!

Eta atzean, soldadu gazteak, atzeguardia gaurkoan baina gurekin batera aritzen direnak egunean egunean… eta pentsatzen hasita nor falta zen? Ikasleak… Horiexen falta nabaritu dut nik. Badakizue ez naiz inor inguruan errekrutak ez baditut.

Bukaeran ez didate dominarik eman baina oroigarria bai, Iñigo Arregik sortutako altzairuzko eskultura bat, ilusioa egin dit, polita iruditu zait eta lehendakariak berak eman dit gainera! Eskerrik asko esan dit, pentsa!

Oroigarria utzi eta pintxoak jatera, oso donostiarrak, badakizue finak eta arinak, pare bat kopa txanpain edan ditut eta lagun eta ez hain lagun zahar zaharrak agurtu. Barre batzuk egin ere bai eta etxera berriro transportean. Irratian Hiru Truku, buruan bueltaka Lili Marleen. Wie einst Lili Marleen.

Alkondara txuri urdina erantzi dut ‘I had a nice day’ dio etiketan (komaidios).

 

Idatzi ostekoa: Gerrako literatura albo batera utzita, gustura nabaritu dut jendea, ‘merezi dugu’ ikusi dut idatzita zenbaiten begietan ‘merezi dugu’, eta egia esan agintarien aldetik detaile politak ere izan dira eta beste sektore batzuetan ematen ez den hurbiltasuna ere bai. Horietako batek zera esan dit ‘esaten dudana sinetsi egiten dut’ eta nik ere sinetsi egin diot. Esker onekoak gara gero!

Sentitzen dut, Benito, argazkirik edo bideorik atera ez izana, baina ikusten duzun moduan, nahikoa izan dut gaur zuen gerra erreportaria izatearekin.

ordu txikitan

AITOR (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 12 - 18:34-(e)an bidalia.

Plisti! Honeik dira orduak gizarte-kronika egiteko! Ez duzu lorik egiten ala hainbeste maite duzu Karrajua non ezin izan diozun eutsi kronika idazteko tentazioari oheratu aurretik? Nola egin duzu lan gaur?

ordu txikiak eta jateko urriak

Plisti-plasta (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 12 - 21:34-(e)an bidalia.

Joe, Aitor! Zuk etxean afaldu egin zenuen ta. Baina ni badakizu erdi mozoloa naizela. Hozkailua, sabela eta koktelera hutsik neuzkan. Argiñano agertu zitzaidan goizaldeko ordu biak aldera Eon lo ta jango dek me, jan zak me ta loak alde zioztan. Tiro egin nion nire mauser zaharrarekin.

Donostiatik (2)

Plisti-plasta (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 12 - 11:35-(e)an bidalia.

Beste gauza xelebre bat ere gertatu zait gaur goizean. Atzo Donostiatik ekarritako trofeoak atera ditut etxekoei erakusteko HABEren poltsa beltzetik: lehenago aipatutako eskulturaz gain, liburu bat (atzoko ekitaldian erabilitako testuak...) eta, eta... zer demontre ete da hau? zerdemontreetedahau kartoizko kutxatxo batean zegoen. Berehala etorri zait burura aspaldi lagun batek kontatu zidana: Amerikako osabak tostadora ekarri ei zien baina beraiek ez jakin zer zan eta osaba joan zenean tostadoraren zirrikituak liburuen fitxak gordetzeko erabiltzen zuen lagunak trankil asko. Nik ere lagunak tostadorari bezala begiratzen nion zerdemontreetedahauri. Eta orduan zera esan dit semeak:

-Zure errautsak gordetzeko izango da hori, dudarik pe!

Barrabana! Ondo dago beteranoa izatea baina gerran hiltzea be...

Euskaltegira etorri eta lankideei galdetu diet:

-Koktelera da, gizona! esan dit batek

Uuuufa! Hau lasaitua! Arrazoi izango ahal du lankideak!

I.O: Ikas-irakaskuntz konbinatuarenak HABEn bide egin duela dirudi. Probatu egin beharko da (koktelera, jakina)

Beste hipotesi bat

Benito-(e)k 2008, Azaroa 12 - 11:45-(e)an bidalia.

Uste dut HABEkoek Karrajua irakurtzen dutela adierazi nahi izan digutela zehar-zehar-zeharka. Kontrainteligentzia zerbitzuek harrapatu egin gaituzte, beraz, hemendik aurrera kontuz gure tropen mogimenduei buruz hitz egitean.

Koktelera berri horretan caipirinharen bat egin beharko da horratio!

edizioa itxi aurretik

aitor (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 12 - 18:46-(e)an bidalia.

Berandu, baina hementxe nator kronika osatzera.

Onenetik hasiko naiz: sari-banaketa. Niri oso hunkigarria iruditu zaitzaidan oholtza gainetik desfilatzen ikustea sektoreko sare guztietako betiko kideak, AEKko historikoetatik hasita. Han, danok batera, ederra irudia. Horrek konpentsatu edo osatu zuen, nolabait, diskurtsoetan nabaritu nuen hastapenetako protagonista horien aipamen azaleko samarra, nire ustetan behintzat.

Ekitaldia bera, zer esango dizuet, niri gustatu egin zitzaidan: eszenografia xumea eta intimoa, koktel itxurako egitura (hara zertarako balio dezakeen tresna misteriotsuak: entzundako eta ikusitako guztia barruan sartu eta ea zer ateratzen den): bertsoak (primeran Xabi, ofizialista samarra sentitu arren), musika, esketxak... eta tartean diskurtsoak. Hauek horrelako ekitaldi batean espero daitezkeenak bezalakoak. Baina, adi!, Lehendakari jauna izan zen paperik gabe hitz egitera ausartu zen bakarra (ausardia berarena) horrek dituen arriskuekin ("gaizki sonatzen dit...")

Luntxa, gozoa bezain urria (nik neuk etxean afaldu behar izan nuen), baina halakoxea izan behar euskal sukaldaritza berriak... eta krisiak agintzen duten bezala. Baina hobea bertan aspaldiko ezagun eta lagunak agurtzeko aukera aparta. Egia esan, espero nituen guztiak aurkitu nituen, baina Udal Euskaltegietako ez oso jende askorik.

Iñaki Muruarena

Benito-(e)k 2008, Azaroa 12 - 19:01-(e)an bidalia.

Iñaki Muruak ere (HABEkoa, ez bertsolaria) zerbait kontatu du bere blogean. Zuek baino diskretuagoa izan da. Omenaldiak jasotzen hasi eta kezkatzen hasi zaigu.

erabili com-en

aitor (ez da egiaztatu)-(e)k 2008, Azaroa 13 - 08:59-(e)an bidalia.

Eta hona hemen 

Azpeitiako erabili.com-en azaldutako kronika entzundako hitzalditxoen muina ezagutzeko. 

Bidali iruzkin berria

The content of this field is kept private and will not be shown publicly.
By submitting this form, you accept the Mollom privacy policy.
Sindikatu edukia